ایران در ۱۹۴۵ به عنوان یکی از ۵۰ عضو بنیانگذار، به سازمان ملل متحد پیوست. امروز، جمهوری اسلامی ایران یکی از اعضای فعال سازمان ملل متحد است. سازمان ملل متحد از۱۹۵۰ فعالانه با ایران به همکاری پرداخته و یکی از نخستین مراکز اطلاعات سازمان ملل متحد را در ۱۹۵۰ در تهران تأسیس کرده است. دفتر یونیسف در سال بعد افتتاح شد. پس از آن، دیگر کارگزاریهای ملل متحد نیز به زودی دفاتر خود را تأسیس کردند.
جمهوری اسلامی ایران کشوری با درآمد متوسط است. جمهوری اسلامی ایران رتبهٔ بالایی در شاخص توسعهٔ انسانی دارد و طی سه دههٔ گذشته، شاخص توسعهٔ انسانی آن بهبود چشمگیری داشته است. جمهوری اسلامی ایران از لحاظ پذیرا بودن پناهندگان، ششمین کشور بزرگ جهان است و خدمات درمانی اولیه و آموزش رایگان، همانند شهروندان ایرانی، در اختیار آنان قرار میدهد.
كدام سازمانها: هماینک، ۲۰ آژانس مقیم و غیر مقیم که شامل صندوقها و برنامههای تخصصی میشوند، سازمان ملل متحد را در جمهوری اسلامی ایران نمایندگی میکنند و فعالیتهای خود را بر اساس نقش و کارکرد خود، انجام میدهند. حدود ۴۵۰ کارمند نظام ملل متحد (که ۹۰٪ آنان اتباع ایرانی هستند) در اقصی نقاط ایران و البته بیشتر در تهران، به کار مشغولاند.
چه میكنيم: سازمان ملل متحد در ایران، بر اساس توافق مشترک با دولت، بر توسعه و کمکرسانی بشردوستانه متمرکز است. پناهندگان افغانستانی و عراقی در رأس کمکرسانی بشردوستانه قرار دارند، در حالی که برنامههای توسعهای ملل متحد به حمایت از محیط زیست، مراقبت سلامت، اقتصاد مقاومتی و مبارزه با مواد مخدر میپردازند.
تیم کشوری سازمان ملل متحد، همکاری نزدیکی با دولت جمهوری اسلامی ایران و دیگر شرکای ملی خود دارد تا اثرات همهگیری جهانی کووید-۱۹ و رکود اقتصادی ناشی از آن بر مردم ایران، به ویژه بر آسیبپذیرترینها را کاهش دهد و اطمینان حاصل نماید در این دورهٔ زمانی خاص، هیچکس نادیده انگاشته نشود.
ابتکارات اجتماعی-اقتصادی دولت، از خانوارهای آسیب پذیر و کسب و کارهای کوچک، کمک و حمایت به عمل آورده است. سازمان ملل متحد، هم اکنون در حال تقویت و افزایش برنامه ها در راستای پایدارسازی تلاش های بهبودی است. جدا از کمک فوری به آسیبپذیرترین خانوادههای متأثر از کووید-۱۹، ما بر توانمندسازی ظرفیت محلی همچنین ایجاد فرصت های معیشتی، تمرکز خواهیم نمود.
چگونه كار میكنيم: دفاتر سازمان ملل متحد در جمهوری اسلامی ايران با دولت همكاری میكنند تا به اولويتهای توسعهٔ ملی و نيازهای پيشروی كشور رسيدگی شود. برنامههای همكاری با دولت بنا به الزامات توسعهای و بشردوستانهای دولت مورد توافق قرار گرفتهاند. در برخی از اين برنامهها، دولت بخشی از سرمايه را فراهم میکند. در پروژهها و برنامههای مورد توافق، ما نه تنها با دولت، كه با شركايی در بخش غيردولتی نيز همكاری مینماییم.
تمرکز اصلی سازمان ملل متحد در ایران بر توسعه و کمکرسانی بشردوستانه است. نظام ملل متحد، همانگونه که در سند چارچوب کمکهای توسعهای سازمان ملل متحد در جمهوری اسلامی ایران ۱۳۹۶-۱۴۰۰ به شکل مفصل آمده، شریکی در مسیر توسعهٔ ایران است.
هدف اصلی چارچوب کمک های توسعهای، تأمین چارچوبی راهبردی برای همکاری و راهنمایی گسترده برای تسهیل برنامهریزی هماهنگ و پیادهسازی اقدامات ملل متحد با مشارکت دولت بوده است. این برنامه بر دستاوردهای مشخصی در چهار حوزهٔ محیطزیست، سلامت، اقتصاد مقاومتی و مبارزه با مواد مخدر تمرکز دارد.