سخنان آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل متحد در جلسه ویدئو-کنفرانس تلفنی آزاد شورای امنیت در مورد پاسداری از صلح و امنیت بین المللی: جوانان، صلح و امنیت

اینجانب این فرصت را مغتنم می شمارم تا نخستین گزارش خود درباره جوانان، صلح و امنیت را ارائه نمایم. از زمان انتشار این گزارش، جهان ما به دلیل بروز همه گیری جهانی کووید-۱۹ به لرزه درآمده است.

جوانان، این اثرات را، از مشاغل از دست رفته گرفته تا فشارهای خانوادگی، تا سلامت روان و سایر دشواری ها، به گونه ای عمیق احساس می کنند.

بیش از یک میلیارد و ۵۴۰ میلیون کودک و جوان، از تحصیل محروم اند.   

پناهندگان جوان، آوارگان و سایر آنان که گرفتار درگیری یا حوادث اند، هم اینک حتی با آسیب پذیری بیشتری رو به رو هستند.  

افراد دارای معلولیت، ممکن است با موانع جدید در دسترسی به خدمات و حمایت هایی رو به رو شوند که دسترسی به آن ها حق آنان است.  

حتی پیش از بحران کنونی، جوانان با چالش های بزرگی رو به رو بوده اند.

ارقام، تکان دهنده است:

• پیش از این، از هر پنج جوان، یک نفر، از تحصیل، آموزش یا اشتغال محروم بوده است.
  
   
• از هر چهار جوان، یک نفر، تحت تأثیر خشونت یا درگیری قرار گرفته است.

و هر سال، ۱۲ میلیون دختر، مادر می شوند، در حالی که خود، هنوز کودک هستند.

این ارقام ناامیدکننده و، بی پرده بگویم، شکست در حل و فصل آن ها از جانب آنانی که امروز در مسند قدرت قرار دارند، به کاهش اعتماد به تشکیلات و نهادهای سیاسی، دامن می زند.

و هرگاه چنین چرخه ای حاکم شود، بهره برداری از خشم و ناامیدی، برای گروه های افراط گرا بسیار آسان می شود و خطر افراطی گری افزایش می یابد.  

از پیش، شاهد چنین گروه هایی بوده ایم که با شدت بخشیدن به کوشش هایشان در رسانه های اجتماعی در راستای نفرت پراکنی، همچنین به کارگیری جوانانی که ممکن است زمان بیشتری را در خانه و برخط صرف نمایند، از شرایط قرنطینه ناشی از کووید-۱۹ سود برده اند.

اما، با وجود این موانع و خطرات، جوانان همچنان راه هایی برای تعامل، حمایت از یکدیگر، همچنین مطالبه و ترغیب به ایجاد تحول می یابند.

در مبارزه با کووید-۱۹، شاهد این هستیم.

در کلمبیا، غنا، عراق و چندین کشور دیگر، بانیان جوان صلح و بشردوستان، ملزومات را در اختیار کارکنان خط مقدم سلامت و مردم نیازمند قرار می دهند. آنان امکان برقراری ارتباط میان اجتماعات را فراهم می سازند تا با وجود فاصله گذاری فیزیکی، انسجام اجتماعی پابرجا بماند. آنان از درخواست اینجانب برای برقراری یک آتش بس جهانی، پشتیبانی می نمایند.

هر هفته، در مبارزه مان با تغییرات اقلیمی، شاهد این هستیم. جنبش جمعه ها برای آینده، ادامه دارد، زیرا جوانان می دانند چشم اندازهای آینده و آرمان هایشان در خطر است.

و، همان گونه که در این گزارش ارائه گردید، شاهد تعامل جوانان در کوشش هایشان برای تداوم بخشیدن به صلح و امنیت هستیم.

تنها پنج سال پس از تصویب قطعنامه ۲۲۵۰ شورای امنیت، گام های مشوقی در راستای توانمندسازی جوانان برای ایفای نقش اساسی شان در ایجاد جوامع صلح آمیز و منصف، برداشته شده است.

از پیشگیری گرفته تا میانجی گری، از کمک های بشردوستانه گرفته تا التیام پس از درگیری و آشتی جویی، جوانان، با سازو کارهای رسمی و غیررسمی، همچنین با بهره گیری از زیرساخت های سنتی و فناوری های نوین، در حال پیشرفت هستند.   

تعداد زیادی از شما برای ممکن ساختن این مهم، گام هایی برداشته اید.

در کلمبیا، رهبران جوان نقشی حیاتی در فرآیند برقراری صلح ایفا نمودند و تأثیری مستقیم بر مفاد توافقنامه صلح ۲۰۱۶ داشتند.

در فیلیپین، زنان جوان صلح ساز، در راستای تقویت حق مالکیت محلی بر قانون اساسی منطقه بنگسامورو، گفتمان هایی بین مذاهب سازماندهی نمودند.  

در سودان جنوبی، جوانان از پویش برخط #سودانـجنوبیـدرـحالـتماشاست، برای دفاع از حقوقشان به عنوان برگزارکنندگان مجمع عالی احیای مجدد، بهره گرفتند.

در سوریه، دانشجویان جوان رشته پزشکی، در ساختن تجهیزات پزشکی، مهندسان را پشتیبانی می نمایند و با پیام دهی برخط، افراد دارای نیازهای ویژه را آموزش می دهند.

و در جمهوری آفریقای مرکزی، جمهوری دموکراتیک کنگو، مالی و سودان، بیش از شش هزار و ۵۰۰ مبارز سابق، غالباً از جوانان، از برنامه هایی بهره مند گردیده اند که از سوی هیئت های حافظ صلح، پشتیبانی می شده است.

دیدن شبکه های جهانی که برای حمایت از صلح سازان جوان پدید آمده اند، من را بسیار دلگرم می کند.

اتحادیه آفریقا شروع به ایجاد چارچوبی قاره ای برای جوانان، صلح و امنیت کرده است.

شورای امنیت در جریان دیدارهای کشوری خود، اغلب با جوانان ملاقات می کند.

کمیسیون صلح سازی، برای صلح سازان جوان زمینه ای را فراهم ساخته است تا فعالیت و سیاست های پیشنهادی خود را ارائه دهند.

پناهجویان جوان به شکل گیری پیمان جهانی پناهجویان کمک کردند. و کشورهایی از جمله فنلاند، گامبیا و نیجریه در حال توسعه نقشه راه ملی برای جوانان و صلح و امنیت هستند.

سازمان ملل متحد، به نوبه خود، در تلاش است تا این دستور کار را با هدایت راهبردی جوانان سازمان ملل متحد، در این سازمان ادغام کند.

با وجود این پیشرفت، دستور کار «جوانان، صلح و امنیت» هنوز با چالش های دشواری روبرو است.

 فرصت های مشارکت ناکافی مانده است. بسیاری از صلح سازان جوان گزارش می دهند که مشارکت آنان از جانب عموم و یا افراد دارای قدرت مورد استقبال قرار نگرفته است که این موضوع به ویژه در مورد زنان جوان مشهود است. محرومیت از تصمیم گیری های سیاسی، آسیب پذیری آنان را در برابر تبعیض، خشونت جنسی و استثمار، قاچاق و ازدواج کودکان بسیار بیشتر می کند. 

تنها ۲.۲ درصد از نمایندگان پارلمانی دنیا زیر ۳۰ سال سن دارند. بنابراین تعجب آور نیست که شاهد کاهش سطح مشارکت رای دهندگان جوان در جهان هستیم که نشان دهنده نارضایتی روزافزون از نهادهای سیاسی است.

زنان و مردان جوانی که به علت درگیری و خشونت مجبور به ترک خانه های خود می شوند، بسیار آسیب پذیر باقی می مانند. همچنین گزارش های تهدید و نقض حقوق بشر علیه صلح سازان جوان و مدافعان حقوق بشر بسیار نگران کننده است.

و در پشت همه این ها، سرمایه گذاری ناکافی در زمینه پیشگیری و ایجاد اطمینان در جوانان نسبت به فرصت های پیشرفت در زندگی، قرار دارد. 

 حتی قبل از کووید-۱۹، بحران آموزشی جهانی تهدیدی برای صدمه زدن به دورنمای درازمدت توسعه و همبستگی اجتماعی، به طور مشخص در محیط های متاثر از درگیری، بود. اکنون آن بحران در کنار افزایش شدید فقر و بیکاری، در حال تکثیر شدن است.

در این زمینه است که من فراخوانی برای اقدام در مورد جوانان، صلح و امنیت اعلام می کنم.

نخست، باید با راهنمایی یافته های «مطالعات پیشرفت مستقل در مورد جوانان، صلح و امنیت» برای پرداختن به این چالش ها بیشتر فعالیت کنیم.

دوم، باید در مشارکت جوانان، سازمان ها و نوآوری ها سرمایه گذاری کنیم. صندوق بودجه صلح سازی، ابزار ارزشمندی است و از شما می خواهم تا اطمینان حاصل کنید که این صندوق منابع مورد نیاز خود را داشته باشد.

سوم، باید حمایت های حقوق بشری را تقویت کنیم و از فضای مدنی حمایت کنیم که مشارکت جوانان به آن وابسته است. 

و چهارم، باید از بحران کووید-۱۹، از طریق افزایش انبوه سرمایه گذاری های خود در ظرفیت های جوانان در مسیر ارائه آرمان های توسعه پایدار، با عزمی برای بهبودی بهتر بیرون بیاییم.

در جریان این کار، تلاش های ما باید بازتاب فهمی بنیادین باشد: جوانان موضوعی برای محافظت نیستند، بلکه باید به عنوان شهروندانی با حقوق برابر، اعضای کامل جامعه و نمایندگانی قدرتمند برای تغییر تلقی شوند.     

 دنیا نمی تواند نسلی گمشده از جوانان را جبران کند که زندگی هایشان به خاطر کووید-۱۹عقب مانده و صدایشان به علت فقدان مشارکت خاموش شده است.

به ما اجازه دهید تا همزمان با مبارزه با این همه گیری، بیشتر فعالیت کنیم تا استعدادهایشان را به جریان بیندازیم و بهبودی را ترسیم کنیم که منجر به آینده ای صلح آمیز، پایدار و عادلانه برای همه شود.

سپاسگزارم.