پیام آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل متحد: خلاصه گزارش سیاست گذاری درباره کووید-۱۹ و دنیای کار

همه گیری کووید-۱۹ دنیای کار را دگرگون کرده‌است.

هر کارگر، هر کسب و کار و هر گوشه‌ای از جهان تحت تأثیر قرار گرفته و صدها میلیون شغل از بین رفته‌است.

مشاهده می‌شود کسانی که در اقتصاد غیر رسمی‌که غالباً بدون هیچ حقی در محل کار و حمایت اجتماعی قرار دارند، تنها در ماه اول بحران ۶۰ درصد کاهش درآمد داشته‌اند.

زنانی به ویژه بیشترین صدمه را خورده‌اند که در بخش‌های به شدت تحت تاثیرکارمی‌کنند، در حالیکه بیشترین سطوح کارهای مراقبتی بدون دستمزد را بر عهده دارند .

جوانان ، معلولین و بسیاری دیگر با مشکلات عظیمی‌روبرو هستند.

ممکن است بسیاری از شرکت‌های کوچک و متوسط ​​ یعنی موتورهای اقتصاد جهانی، نجات پیدا نکنند.

این بحران در جهان کار، به آتش نارضایتی و اضطراب از پیش در حال دامن زدن است.

بیکاری گسترده و از دست دادن درآمد به دلیل کووید-۱۹ باعث از بین رفتن انسجام اجتماعی و بی ثباتی کشورها و مناطق از نظر اجتماعی، سیاسی و اقتصادی می‌شود.

بله، بسیاری از شرکت‌ها و کارکنان به شیوه‌های ابتکاری با شرایط وفق یافته‌اند. به عنوان مثال، میلیون‌ها نفر در بسیاری از موارد با موفقیت شگفت آور، یک شبه به سمت کار آنلاین حرکت کردند.

اما آسیب پذیرترین افراد در معرض آسیب پذیری بیشتر قرار دارند و کشورها و جوامع فقیر نیز در خطرعقب افتادن بیشتر هستند.

در سه جبهه نیاز به اقدام داریم:

نخست، پشتیبانی فوری از کارگران، شرکت‌ها ، شغل‌ها و درآمدهای در معرض خطر برای جلوگیری از تعطیلی، از دست دادن کار و کاهش درآمد.

دوم ، تمرکز بیشتر بر فعالیت‌های سلامت و اقتصادی بعد از کم شدن محدودیت‌ها، با محیط‌های کار ایمن و رعایت حقوق زنان و جمعیت‌های در معرض خطر.

سوم، اکنون باید برای یک بهبودی انسان محور، سبز و پایدار بسیج شویم که از ظرفیت فناوری‌های جدید برای ایجاد شغل‌های شایسته برای همه استفاده کند و راه‌های خلاقانه و مثبتی برای شرکت‌ها و کارگران وفق یافته با این دوران ترسیم کند.۲

صحبت‌های زیادی در باره نیاز به «عادی سازی جدید» پس از این بحران شده‌است.

اما اجازه دهید فراموش نکنیم که جهان پیش از کووید-۱۹ اصلا عادی نبود.

افزایش نابرابری، تبعیض جنسیتی نظام مند، فقدان فرصت برای جوانان ، دستمزدهای راکد، تغییرات اقلیمی‌دگرگون - هیچ یک از این موارد «عادی» نبودند.

این همه گیری کمبودهای عظیم، شکنندگی‌ها و گسل‌ها را آشکار کرد.

دنیای کار پس از این بحران نمی‌تواند و نباید یکسان باشد.

زمان آن فرا رسیده‌است تلاش هماهنگ جهانی، منطقه‌ای و ملی برای ایجاد شغل شایسته برای همه به عنوان پایه و اساس بهبودی سبز، فراگیر و انعطاف پذیر انجام شود. به عنوان مثال ، تغییر مالیات از دستمزد به کربن می‌تواند به پیشرفت در این مسیر کمک کند.

با اقدام هوشمندانه و به موقع در همه سطوح و دستور کار ۲۰۳۰ برای توسعه پایدار به عنوان راهنما، می‌توانیم از این بحران قوی تر، با مشاغل بهتر و آینده‌ای روشن تر، برابرتر و سبزتر برای همگان خارج شویم.