یاداشت به نمایندگان خبری: نامه آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل متحد به اعضای گروه ۲۰

 ۲۳ مارس ۲۰۲۰ برابر با چهار فروردین سال ۱۳۹۹

اینجانب از تصمیم رهبران گروه ۲۰ (G-20) برای تشکیل اجلاس اضطراری مجازی به منظور پاسخ به چالش های فاجعه آمیزناشی از بیماری همه‌گیر کووید-۱۹ استقبال می‌کنم.

از آنجا که بحران بهداشت جهانی، رنج های بشری را گسترش می دهد و اقتصاد جهانی را به زانو در آورده است، جهان مشتاقانه منتظر اقدام هماهنگ و قاطع رهبران جهان است.

با همه این ها، این مسئله یک بحران انسانی با تهدید های چند جانبه است. حتی در ثرومندترین کشورها، شاهد خم شدن کمر نظام های سلامت زیر این فشار هستیم.

در سرتاسر جهان ، در حال حاضر تأثیرات اجتماعی و اقتصادی این همه گیری محسوس است – مدارس در حال تعطیلی هستند، نابرابری های فراگیر رو به عمیق تر شدن است، بسیاری از کشورها قادر به پاسخگویی به نیازهای بی شمار سالمندان نیستند. و زنان که ۷۰ درصد از کارکنان مراقبت های بهداشتی را نمایندگی می کنند، به طور نامتناسبی تحت تأثیر قرار گرفته اند.

رکودی اقتصادی در انتظار است. پرسش این است: چه مدت دوام خواهد داشت و چه میزان خسارتی به ظرفیت های تولیدی اقتصادهایمان و معیشت شهروندانمان خواهد رساند.

کووید -۱۹ نیازمند واکنشی است که تاکنون سابقه نداشته است – برنامه ای برای «زمان جنگ» در زمان بحران انسانی. رهبری گروه ۲۰ فرصت فوق‌العاده‌ای برای پا پیش نهادن با یک بسته پاسخگویی قوی به منظور مقابله با تهدیدات مختلف کووید-۱۹ دارد. چنین اقدامی نشان دهنده همبستگی با مردم جهان، به ویژه آسیب پذیرترین افراد است.

اجازه دهید سه حوزه مهم برای بحث و تصمیم گیری در جلسه آینده گروه ۲۰ را با شما به اشتراک بگذارم:

نخست - هماهنگی و همکاری برای محو ویروس. نخستین اولویت ما مقابله با این همه گیری  در همه جای جهان است تا در هر مکانی ایمن باشیم. باید روشن باشد که راهبرد ما محو هماهنگ ویروس است.

اینجانب از رهبران گروه ۲۰ دعوت می کنم تا که ساز و کار پاسخگویی مفصل ایجاد کنند که توسط سازمان جهانی بهداشت هدایت شود، تا به محو کامل ویروس دست یابند.

چنین ساز و کاری قدرت پاسخ جهانی را افزایش خواهد داد و کشور ها را با توانایی های قوی تری برای متوقف کردن زنجیره انتقال فراهم می کند: آزمایش، ردیابی، قرنطینه، معالجه بیماران و اقدامات هماهنگ برای محدود کردن حرکت و تماس. همچنین این امر به تقویت همکاری علمی برای جستجوی واکسن و روش ها درمانی کمک می کند.

همچنین، نیاز به تلاش جهانی مداوم برای تعیین بهیه نیازهای در حال ظهور به تجهیزات پزشکی و محافظتی، افزایش و کمک به تهیه منابع مهم و ایجاد حمل و نقل بیشتر و زنجیره های تدارکات  برای مبارزه با ویروس در سراسر مرزها را مشاهده می کنیم. سازمان ملل متحد آماده است تا با تکیه بر تجربه مبارزه با ابولا، از تسهیل چنین تلاش هایی پشتیبانی کند.

شبکه عرضه جهانی ما کاملاً در اختیار شماست. بگذارید به یاد داشته باشیم که ما تنها به اندازه ضعیف ترین نظام بهداشتی در جهان بهم پیوسته خود قوی هستیم. در این راستا باید شرایطی را ایجاد کنیم و منابع لازم را بسیج کنیم برای اطمینان از اینکه کشورهای در حال توسعه نیز از فرصت برابر برای پاسخگویی به این بحران در جوامع و اقتصادهای خود برخوردار هستند. هر چیزی کمتر از این تعهد، منجر به همه گیر شدن   آخرالزمانی قسمت هایی خواهد شد که همه ما را تحت تأثیر قرار می دهد.

 اینجانب  رهبران گروه ۲۰ را ترغیب  می کنم که متعهد به اعمال ممنوعیت بر تعرفه ها ، سهمیه ها یا اقدامات غیر تعرفه ای شوند و محدودیت هایی را برای تجارت مرزی که بر استقرار تجهیزات پزشکی ، داروها و سایر کالاهای ضروری تأثیر می گذارد ، برای مقابله با بیماری همه گیر حذف کنند. و اینجانب از حذف تحریم های تحمیلی بر کشورها استقبال می کنم تا یقین حاصل شود که دسترسی به غدا، تجهیزات اساسی سلامت و حمایت دارویی مربوط به کووید-۱۹ برقرار است.

اینک هنگام همبستگی است نه ممانعت. دوم – تا پایان امسال باید تأثیرات اجتماعی و اقتصادی  کووید-۱۹ را برای همه به حداقل برسانیم و محرک بهبودی سریعتر در همه جا  باشیم، احتمالا هزینه این بیماری همه گیر معادل تریلیون ها دلار محاسبه می شود. پاسخ رهبران گروه ۲۰ باید قاطع و متناسب باشد که توسط آن، باید منابع عظیم به اقتصادها تزریق شود و به رقم درصد دو رقمی در تولید ناخالص جهانی برسد.

همه باید اذعان کنیم که قوانین اقتصادی و ابزارهای سیاسی 'معمول کسب ‌و کار' دیگر به کار گرفته نمی ‌شوند. حال زمان بی سابقه ای است. برخلاف  ۲۰۰۸، این بحرانی بانکی نیست. در حالی که نقدینگی نظام مالی باید تضمین شود، باید بر روی خانواده‌ های مردم، کارگران با دست ‌مزد پایین، شرکت های کوچک و متوسط و بخش غیر رسمی تمرکز کنیم.

​​​ کشورهای توسعه ‌یافته در این راستا گام‌ های مهمی برداشته اند. باید گام های بیشتری هم برداشته شود. اما این کافی نیست. اینجانب از رهبران گروه ۲۰ می‌ خواهم تا راه‌ اندازی فوری بسته محرک هماهنگ در اندازه تریلیون‌ ها دلار را مد نظر قرار دهند تا تامین مستقیم منابع برای شرکت ‌ها، کارگران و خانواده ‌های کشورهایی را هدف قرار دهند که به تنهایی قادر به انجام این کار نیستند. این شامل افزایش معیارهای انتقال پول نقد، حفاظت اجتماعی، کاهش مالیات، محرک مالی، نرخ بهره پایین، دسترسی به اعتبار، بیمه و طرح‌ های پشتیبانی دست ‌مزد می ‌شود. ​

و این سیاست ‌های انبساطی باید با طرد آشکار حمایت از تولیدات داخلی همراه باشد. این کار با تعهد و عملکرد جمعی شما امکان پذیر است. اجازه دهید یاد آوری کنیم که گروه ۲۰، که ۸۵ درصد از تولید ناخالص داخلی جهان را تشکیل می ‌دهد، منفعت مستقیم و نقشی حیاتی در کمک به کشورهای در حال توسعه برای مقابله با بحران دارد. اگر  اجازه دهیم که ویروس مانند آتش در سراسر جهان پخش شود، ریشه ‌کن کردن آن همچنان دور از دسترس خواهد بود. ​

بنابراین، بسته پشتیبانی دوم مورد نیاز ما یکی از پشتیبانی ‌های اقتصادهای درحال توسعه است. گروه ۲۰ می‌ تواند به تامین فوری نقدینگی برای بخش خصوصی و مالی در دنیای در حال توسعه به شکل اعتبارات تجاری، خطوط نقدینگی و طرح‌ های تضمینی کمک کند. با همکاری موسسات مالی بین‌المللی، گروه ۲۰ می ‌تواند به افزایش چشمگیر دسترسی کشورهای در حال توسعه به تامین مالی مساعدت نماید. ​

امروزه، منابع موجود برای صندوق بین‌المللی پول (IMF)‏ برای حل این بحران بی ‌سابقه به نسبت ناکافی است.  باید به طور مستمر آن‌ها را افزایش دهیم، یعنی با به کار گرفتن حق برداشت ویژه برای تزریق سریع منابع به کشورها. تجدید ساختار بدهی ‌ها نیز باید به یک اولویت تبدیل شود که شامل صرف نظر فوری از پرداخت بهره برای سال ۲۰۲۰ می‌شود. حمایت مالی از صندوق بین‌المللی پول برای برنامه مهار بحران و فاجعه (CCRT) یکی دیگر از موارد حیاتی برای کمک به فقیرترین کشورها با کاهش بدهی فوری است. هماهنگی بیشتر میان بانک ‌های مرکزی می ‌تواند به تسهیل خطوط مبادله و تامین نقدینگی در نظام مالی، به ویژه در اقتصاد های در حال ظهور و کشورهای در حال توسعه کمک کند. هزینه انتقال وجه - خطی حیاتی در کشورهای در حال توسعه - باید تا حد امکان به صفر برسد. ​

چهارشنبه، ۲۵ مارس ۲۰۲۰، من درخواستی بشر دوستانه را آغاز خواهم کرد که عمدتا بر روی چهل کشور از آسیب ‌پذیرترین کشورها متمرکز است، جایی که تاثیر بیماری کویید-۱۹ بر مردم به طور خاص شدید خواهد بود. بدون این حمایت حیاتی از کشورهایی که در آن ها نظام های بهداشتی قادر به مقابله با آن‌ نیستند، بیم دارم که این ویروس جای پای عمیقی داشته باشد. من از رهبران گروه ۲۰ می ‌خواهم که سخاوتمندانه به این درخواست کمک کنند. ​

 سوم اینکه باید مسئولیت مشترک خود را برای «بهبود بهتر»، با مدل‌ های جامع‌ تر و پایدارتر توسعه تجدید نماییم، بحران فعلی یادآور سرنوشت مشترک بشریت و نیاز به سرمایه ‌گذاری‌ های رو به بالا برای کاهش خطرات فاجعه ‌بار پایین ‌دست این بیماری همه ‌گیر است. همچنین فرصتی برای سرمایه‌ گذاری در خدمات عمومی حیاتی و کالاهای عمومی جهانی فراهم می‌ کند. بحران مالی سال ۲۰۰۸ نشان داد که کشورهایی که دارای نظام های حفاظت اجتماعی قوی هستند، کم‌ ترین آسیب را دیده ‌اند و سریع تر این دوران را پشت سر گذاشته اند. ​

جهان بر سر چارچوبی برای اقدام - دستور کار ۲۰۳۰ برای توسعه پایدار و توافقنامه پاریس در مورد تغییرات آب و هوا - به توافق رسیده ‌است و هم چنان به ارائه چراغ راهی برای مردم و کره زمین ادامه می ‌دهد. باید اطمینان حاصل کنیم که راهبرد بازیابی از این بحران ما را در مسیر اهداف بلند مدت، ایجاد اقتصادی پایدار و فراگیر قرار می دهد. ​

نشست فوق ‌العاده آتی به رهبران گروه ۲۰ اجازه می ‌دهد تا یک گام محکم در مبارزه ما علیه کویید-۱۹ بردارند و اعتماد به موسسات عمومی و امید به آینده ‌ای بهتر با همبستگی را دوباره ایجاد کنند. ​

به این نتیجه رسیده ام که تنها هماهنگی بین‌المللی می ‌تواند از بروز شرایط بدتر جلوگیری کند. اکنون بیش از هر زمان دیگر به پیام واحد اقدام هماهنگ رهبران گروه ۲۰ نیاز است. سازمان ملل متحد - با شبکه جهانی ادارات و شرکای کشوری خود - آماده هم‌ کاری با گروه ۲۰ در حمایت از تمامی کشورها است.

با کمک یکدیگر می ‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که اقتصاد جهانی و مردمی که در خدمت آن‌ها هستیم از این بحران پیروز بیرون خواهند آمد. من مشتاقانه منتظر مجموعه بلند همتانه تعهدات عینی در جلسه مجازی گروه ۲۰ هستم. ​

موقع را مغتنم شمرده احترامات فائقه را تقدیم می دارد.