بگذارید با تشکر از عمر هیلاله، سفیر پادشاهی مراکش برای این ابتکار عمل بسیار به موقع، شروع کنم.
مشاهده به هم پیوستن بسیاری از رهبران مذهبی با روحیه همبستگی در این روزها دلگرم کننده است.
جهان ما با بحرانی بی مانند رو به رو است.
همه گیری کووید-۱۹ فقط موقعیتی اضطراری در سلامت جهانی نیست.
این بحرانی انسانی است که زندگی ها را دگرگون کرده، معیشت مردم را نابود می کند و بی اعتمادی را در سراسر جهان افزایش می دهد.
اما چیز دیگری در معرض دید قرارمی گیرید.
در حالی که این ویروس ویرانی وبی نظمی را در مقیاسی دیده نشد درنسل ها به بار می آورد، عدم آگاهی ازاختلافات اغلب تفرقه افکن، کم اهمیت جلوه می کند.
با این همه، همه گیری اعتنایی به تمایزات مذهبی یا معنوی نمی کند.
به مرزهای ملی اهمیتی نمی دهد.
همه آسیب پذیرهستیم و این شکنندگی مشترک، طبیعت بشری یکسان ما را آشکار می کند.
این همه گیری مسئولیت ارتقاء همبستگی بر اساس حقوق بشر و منزلت انسانی همگان را به عنوان مبنای واکنش ما آشکار می کند.
و نقش تعیین کننده رهبران مذهبی را در جوامع شما وفراتر از آن برجسته می کند.
از بحران های سلامت عمومی پیشین، اچ آی وی/ ایدز تا ابولا می دانیم که اقدامات رهبران مذهبی، بر ارزش ها، نگرش ها، رفتارها و اعمال افراد تأثیر می گذارند.
و همراه این اثرگذاری، مسئولیت همکاری با یکدیگر، کنار گذاشتن اختلاف ها و تبدیل ارزش های مشترک به اقدام قرار دارد.
بنابراین امروز بر چهار حوزه ای تاکید خواهم کرد که به نظر اینجانب رهبران مذهبی می توانند نقشی محوری جهت دستیابی به راه حل هایی نه تنها برای پرداختن به این همه گیری بلکه برای بهبودی بهتر ایفا کنند.
نخست، از رهبران مذهبی تشکر می کنم که از درخواست اینجانب برای آتش بس جهانی حمایت کردند تا با یکدیگر بتوانیم بر جنگ با دشمن مشترک خود، کووید-۱۹ متمرکز شویم.
با این حال همچنان در بسیاری از مناطق، شاهد شدت یافتن درگیری ها همراه با افزایش قوم گرایی و ملی گرایی، انگ و نفرت پراکنی با هدف قرار دادن جوامع آسیب پذیر و تشدید رنج هستیم. در همین حال ، تندروها و گروه های افراط گرا به دنبال سوء استفاده از تخریب اعتماد در رهبری و بهره گیری از آسیب پذیری مردم برای تحقق اهداف خود هستند.
از رهبران مذهبی می خواهم که با جدیت پیام های نادرست و زیان آور را زیر سؤال ببرند و کلیه جوامع را به ارتقاء عدم خشونت و اعتراض به بیگانه هراسی، نژادپرستی و تمام اشکال تعصب ترغیب کنند.
دوم، همچنین درخواست برقراری آرامش در خانه را کردم. با گسترش این همه گیری، شاهد افزایش هشدار دهنده خشونت علیه زنان و دختران در سراسر جهان هستیم.
این موضوع ناقض اصول مشترک هر دینی است و من از رهبران مذهبی می خواهم که چنین اقداماتی را قاطعانه محکوم کرده و از اصول مشترک برای مشارکت، برابری، احترام و شفقت حمایت کنند.
مشارکت همچنین به معنای اطمینان حاصل کردن از شنیدن ندای زنان و نمایندگی برابر آنان در همه حوزه ها است. می توانم تجربه شخصی خودم را با شما در میان بگذارم که وقتی تعادلی در چشم اندازها داریم، ظرفیت برای دستیابی به اهدافمان بیش تر است.
سوم، در حالی که با گسترش اطلاعات جعلی و نادرست مبارزه می کنیم، از رهبران مذهبی می خواهم که از شبکه ها و ظرفیت های ارتباطی خود برای حمایت دولت ها جهت ارتقاء طرح های سلامت عمومی توصیه شده توسط سازمان جهان بهداشت(WHO)، از رعایت فاصله فیزیکی گرفته تا بهداشت مناسب نهایت بهره وری را انجام دهند واطمینان حاصل کنند فعالیت های مبتنی برمذهب شامل عبادت، آیین های مذهبی و مراسم تدفین ازاین طرح ها تبعیت می کنند.
چهارم، در زمانی که اکثریت قریب به اتفاق دانش آموزان و دانشجویان جهان خارج از مدرسه یا دانشگاه هستند، من از رهبران مذهبی می خواهم از تداوم آموزش با همکاری ارائه دهندگان آن، برای یافتن راه حل هایی جهت عدم توقف یادگیری حمایت کنند.
عالیجنابان، دوستان عزیز،
برای شکست دادن این ویروس و ایجاد جهانی پایدارتر و عادلانه تر، نیاز داریم که جوامع گرد هم آیند.
این همچنین معنای حقیقی برنامه اقدام برای محافظت از اماکن مذهبی و برنامه اقدام علیه نفرت پراکنی معرفی شده در سال گذشته است.
از شما برای متحد شدن جهت ارتقاء انسجام اجتماعی، احترام و تفاهم متقابل، وحدت و همبستگی تشکر می کنم.
از شما برای تأیید دوباره مذهب دربشریت مشترکمان سپاسگزارم.