بیانیه دبیر کل سازمان ملل متحد در دومین سالگرد همه‌گیری جهانی کووید-۱۹

دو سال پیش، یک ویروس زندگی مردم در سراسر جهان را مختل کرد.

کووید-۱۹ سریع و بی‌رحمانه در سراسر جهان شیوع یافت. کووید-۱۹ با شیوع خود اقتصادها را به تعطیلی کشاند، شبکه‌های حمل‌ و نقل و زنجیره‌های تأمین را فلج کرد، مانع فعالیت مدارس شد، مردم را از عزیزانشان دورکرد و میلیون‌ها نفر را در فقر فرو برد.

غم‌انگیزترین پیامد همه‌گیری کووید-۱۹، تأثیر آن بر سلامت و زندگی میلیون‌ها نفر است. بیش از ۴۴۶ میلیون مورد ابتلا و بیش از شش میلیون مرگ در سراسر جهان ثبت شده است؛ تعداد بی‌شماری نیز با سلامت روانی نابسامان دست‌ و پنجه نرم می‌کنند.

به لطف اقدامات بی‌سابقه در زمینه بهداشت عمومی و توسعه و به‌کارگیری فوق‌العاده سریع واکسن‌ها، بسیاری از نقاط جهان هم‌اکنون در حال کنترل همه‌گیری هستند.

اما اگر گمان بریم که همه‌گیری به پایان رسیده است دچار اشتباهی سهمناک شده‌ایم.

توزیع واکسن‌ها به طرز شرم‌آوری نابرابر باقی مانده است. تولیدکنندگان واکسن ماهانه یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون دوز تولید می‌کنند، اما نزدیک به سه میلیارد نفر هنوز در انتظار دریافت اولین دوز خود هستند.

این شکست، نتیجه مستقیم تصمیمات سیاستی و بودجه‌ای است که سلامت مردم کشورهای ثروتمند را بر سلامت مردم کشورهای فقیر ارجح می‌داند.

این شکست، یک کیفرخواست اخلاقی علیه دنیای ماست و نیز به عنوان نقشه‌راهی برای پیدایش سویه‌های بیشتر، تعطیلی‌های سراسری بیشتر و اندوه و فداکاری بیشتر در هر کشوری عمل می‌کند.

جهان ما تاب تحمل بهبودی دوسطحی از کووید-۱۹ را ندارد.

علی‌رغم بحران‌های متعدد جهانی، هدف واکسیناسیون ۷۰ درصدی مردم در همه کشورها را باید تا اواسط سال جاری میلادی به تحقق برسانیم.

دولت‌ها و شرکت‌های دارویی باید با همکاری یکدیگر تعداد کشورهای قادر به تولید آزمایش‌ها، واکسن‌ها و درمان‌های کووید-۱۹ را افزایش دهند. این امر باید با اشتراک‌گذاری مجوزها، مالکیت معنوی و ارائه حمایت‌های فنی و مالی لازم عملی شود.

به نظام‌های ملی و توانمندی جهت رساندن واکسن به مردم نیاز داریم که آماده‌ی خدمت‌رسانی باشند، تلاش‌های مقابله با اطلاعات نادرست را نیز شامل شوند و در نهایت، تزریق واکسن‌ به افراد را عملی کنند.

دانش و همبستگی در کنار یکدیگر شکست‌ناپذیرند.  برای جهان و جهانیان، باید باری دیگر خود را وقف خاتمه دادن به این همه‌گیری کنیم و این فصل غم‌بار تاریخ بشریت را یک بار برای همیشه ببندیم.