مجموعه دستورالعمل‌های اینساراگ (گروه مشورتی بین‌المللی جستجو و نجات)

اینساراگ یک شبکه جهانی متشکل از بیش از 90 کشور و سازمان است که تحت پوشش سازمان ملل متحد فعالیت می کند. این شبکه با موضوعات مربوط به جستجو و نجات شهری (یوسار) مرتبط بوده و هدف آن برقراری حداقل استانداردهای بین المللی برای تیم های یوسار و روش شناسی برای هماهنگی بین المللی در پاسخ به زلزله ها بر اساس دستورالعمل های اینساراگ است که توسط قطعنامه شماره 150/57 سال 2002 مجمع عمومی سازمان ملل متحد، تحت عنوان «تقویت اثربخشی و هماهنگی کمک بین المللی جستجو و نجات شهری» مورد تأیید قرار گرفته است.

دستورالعمل های اینساراگ 2020

دستورالعمل های اینساراگ یک روش شناسی برای هدایت کشورهای است که از بلایای ناگهانی با فروریزی ساختاری در مقیاس بزرگ آسیب می بینند و در عین حال راهنمایی است برای تیم های بین المللی جستجو و نجات شهری که در کشور آسیب دیده فعالیت می کنند. این دستورالعمل ها همچنین نقش سازمان ملل متحد را در کمک به کشورهای آسیب دیده از طریق هماهنگی در محل تشریح می کند. دستورالعمل های 2020 اینساراگ که بین سال های 2018 تا 2020 مورد بررسی قرار گرفته و به روز شده اند شش حوزه جدید را نسبت به نسخه 2015 در بر می گیرد که توسط گروه راهبری اینسارگ (ISG) تأیید شده اند. این حوزه ها عبارتند از (1) روند طبقه بندی مجدد اینساراگ (IER) ، (2) روند اعتبارسنجی ملی مورد شناسایی اینساراگ (IRNAP)، (3) سلول هماهنگی یوسار (UCC)، (4) مدیریت اطلاعات، (5) تیم های سبک طبقه بندی شده و (6) پس از آوار.

دفتر ملل متحد برای هماهنگی امور بشردوستانه (اوچا) برای دسترسی گسترده تر، دستورالعمل 2020 اینساراگ را به فارسی ترجمه کرده است. شما در عین حال می توانید نسخ کامل انگلیسی این دستورالعمل ها را با ضمائم آن در اینجا مشاهده کنید.