پیام‌های اصلی خلاصه گزارش سیاست‌گذاری درباره افراد دارای معلولیت و کووید-۱۹

تهران ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۹ (مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد) – متن ذیل پیام‌های اصلی خلاصه گزارش سیاست گذاری درباره افراد دارای معلولیت و کووید-۱۹ سازمان ملل متحد است که به وسیله آنتونیو گوترش، دبیر کل این سازمان روز چهارشنبه ۶ می ۲۰۲۰ برابر با ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۹ در نیویورک رونمایی شد:

پیام های اصلی:

در سراسر دنیا یک میلیارد فرد دارای معلولیت زندگی می‌کنند. آنان در میان محروم ترین گروه‌ها در جامعه ما قرار دارند. حتی در شرایط عادی، احتمال دسترسی افراد دارای معلولیت به مراقبت های سلامت، تحصیل و اشتغال بسیار کمتر است و بیشتر در فقر زندگی می کنند و در معرض خشونت قرار می گیرند. کووید-۱۹ این وضعیت را، به طور مشخص برای افراد دارای معلولیت، در شرایط بی ثبات و موقعیت های بشردوستانه تشدید می‌کند.

• افراد دارای معلولیت بیشتر در معرض خطر آلوده شدن به ویروس، وضعیت سلامتی سخت‌تر و مرگ ناشی از کووید-۱۹ قرار دارند. آنان ممکن است موانعی را برای اجرای اقدامات اولیه مراقبتی مانند شستن دست ها و حفظ فاصله اجتماعی تجربه کنند زیرا اغلب به تماس و پشتیبانی فیزیکی نیاز دارند. همچنین آنان به علت شرایط اساسی، در معرض خطر جدی تر شدن وضعیت سلامتی و مرگ ناشی از کووید-۱۹ هستند.
• در بعضی موارد، تصمیمات مربوط به سهمیه‌بندی مراقبت‌های سلامت، از جمله پروتکل‌های تعیین اولویت درمان بیماران (مانند تخت‌های مراقبت ویژه و دستگاه های تنفس مصنوعی)، با معیارهای تبعیض آمیز، همچون سن یا با فرض کیفیت یا ارزش زندگی بر اساس معلولیت، صورت می گیرد.
• افراد دارای معلولیت، از جمله افراد مسن‌تر دارای معلولیت، نماد اکثریت افرادی هستند که در سراسر دنیا به آسایشگاه‌ها فرستاده شده‌اند. احتمال ابتلا این افراد به ویروس در آسایشگاه‌ها بیشتر است و نرخ مرگ و میر بیشتری دارند.
• افراد دارای معلولیت، به ویژه زنان و دختران دارای معلولیت، اغلب در شرایط قرنطینه با خشونت رو به رو می‌شوند و بیشتر در معرض خطر خشونت خانگی قرار دارند که در طول مدت همه‌گیری این بیماری، به جریان افتاده است.
• نظام های حمایتی اجتماعی موجود، حمایت ناچیزی ارائه می دهند. در سراسر دنیا تنها ۲۸٪ از افراد دارای معلولیت مهم به مزایای معلولیت دسترسی دارند که این میزان در کشورهای با درآمد پایین به تنها ۱٪ می‌رسد.

اقدامات مربوط به بهبودی و پاسخ فراگیر به کووید-19 و معلولیت

• اگر دسترسی به اطلاعات، ارتباطات  و محیط‌های زندگی، همچنین اجناس و خدمات، مورد توجه قرار نگیرد، افراد دارای معلولیت از پاسخگویی و بهبودی محروم خواهند ماند. تضمین دسترسی به این امکانات، برای اقدامات مربوط به بهبودی و پاسخی فراگیر به کووید-۱۹ و معلولیت، نیازی اساسی است.
• افراد دارای معلولیت باید به خدمات بهداشتی، اطلاعات، آزمایش و روش‌های زندگی بخش، دسترسی فوری داشته باشند. افراد دارای معلولیت نباید در تامین خدمات مراقبت‌های بهداشتی حیاتی مورد تبعیض قرار گیرند و اصول اخلاقی باید اعمال شود که نحوه رفتار با افراد را در موقعیت‌های آسیب پذیری مشخص، اولویت‌بندی می‌کند.
• در آسایشگاه‌ها باید گام‌هایی فوری برای جلوگیری و واکنش نسبت به عفونت‌های بالقوه برداشته شود و تا حد امکان تعداد افراد دارای معلولیت در شرایط آسایشگاهی کاهش یابد. 
• برنامه‌های حمایتی اجتماعی اصلی و مورد هدف برای افراد دارای معلولیت و خانواده‌هایشان را توسعه دهید، مانند افزایش پرداخت‌های مزایای معلولیت، گسترش دادن پوشش افراد دارای معلولیت، مقرر کردن مابه التفاوت کمک هزینه‌های معلولیت، برای اعضای خانواده هایی که مجبور به متوقف کردن کار خود برای حمایت از افراد دارای معلولیت شده‌اند.
• در نتیجه این بحران، احتمال از دست دادن شغل برای افراد دارای معلولیت بیشتر است و برای بازگشت به شغل خود سختی های بیشتری را تجربه خواهند کرد. بسته های محرک، از جمله آن هایی که آموزش و مشاغل را تبلیغ می کنند، باید شرایط خاص افراد دارای معلولیت، به طور مشخص زنان و جوانان دارای معلولیت را در نظر بگیرند.
• مشورت با افراد دارای معلولیت و وارد کردن این افراد و سازمان های نماینده آنان به برنامه‌های بهبودی و پاسخگویی، کلید دستیابی به پاسخگویی جامع به کووید-۱۹ است. افراد دارای معلولیت جمعیت متنوعی هستند و تجربه‌های زندگی و آموخته‌های منحصر به فردی از ناتوانی و معلولیت دارند. این نکته می‌تواند نمونه‌های مختلفی برای هدایت موقعیت فعلی و مشارکت در بهبودی و راه حل‌های خلاقانه ارائه دهد. 
• دولت‌ها، اهدا کنندگان، کارگزاری‌های سازمان ملل متحد و سایر نقش‌آفرینان باید سازوکارهای مسئولیت برای نظارت بر سرمایه‌گذاری‌ها را ایجاد کنند و شمول معلولیت در پاسخگویی به کووید-۱۹ را از طریق جمع‌آوری و جداسازی داده‌ها در مورد معلولیت، تضمین کنند. سرمایه‌گذاری‌های جدید نباید موانع جدیدی برای افراد دارای معلولیت ایجاد کنند که اگر این سرمایه گذاری ها از مرحله طراحی درنظر گرفته شوند، تضمین دسترسی می‌تواند کمی بیشتر ازیک درصد هزینه داشته باشد.
• شرایط بشردوستانه و وقایع ناگوار در زمان شیوع کووید-۱۹، برای افراد دارای معلولیت چالش های خاص و جدی ایجاد می‌کند. رهنمون‌های  کمیته ثابت درون کارگزاری سازمان ملل متحد (IASC) در زمینه شمول افراد دارای معلولیت در اقدامات بشردوستانه، باید چارچوبی راهنما برای بخش بشردوستانه جهت پاسخ به بلایا و مساعدت بشردوستانه در زمینه معلولیت باشد.
• بهبودی و پاسخگویی شامل معلولیت  به کووید-۱۹، نظام های جامع‌تر و دست‌یافتنی‌تری را برای رسیدن به تعهدات دستور کار ۲۰۳۰، فراهم خواهد کرد تا کسی نادیده انگاشته نشود. «راهبرد شمول معلولیت سازمان ملل متحد»، تعهدی از جانب این سازمان است تا از ایفای نقش خود در دستیابی به تغییرات پایدار و منعطف، از جمله در این بحران، اطمینان حاصل کند.