کمک‌های برنامه مشترک سازمان ملل متحد در زمینه ایدز در زمان همه‌گیری کووید-۱۹ در ایران
از ابتدای همه‌گیری کووید-۱۹ بدیهی بود که زندگی برای مبتلایان به اچ.آی.وی دشوارتر خواهد شد.
دکتر فرداد درودی، مدیر برنامه مشترک سازمان ملل متحد در زمینه ایدز در ایران می‌گوید: "اینکه مبتلایان به نقص سیستم ایمنی به توجه و مراقبت بیشتری نیازمندند درست هم‌زمان با چگونگی سرایت کووید-۱۹ مشخص شد. ما می‌بایست به‌سرعت منابع و متخصصان خود را ساماندهی می‌کردیم تا مطمئن شویم همه مبتلایان به اچ.آی.وی خدمات لازم و مورد نیاز خود را دریافت می‌کنند."
برنامه مشترک سازمان ملل متحد در زمینه ایدز در خلال موج‌های متعدد کووید-۱۹ مبتلایان به اچ.آی.وی را به شکلی ویژه حمایت کرد. تهیه تجهیزات پیشگیری از کرونا و داروها، حمایت از سازمان‌های مردم‌نهاد با کمک‌های مالی جزئی برای فعالیت‌های محلی، اطلاع‌رسانی و تهیه محتوای آموزشی، و البته ایجاد چارچوبی برای پایش و ارزیابی اجتماع‌محور ازاین‌دست حمایت‌ها بود.
تجهیزات پیشگیری مانند ماسک، محافظ صورت، دستکش، و مواد ضدعفونی‌کننده برای جلوگیری از انتشار ویروسی مانند کووید-۱۹ مهم هستند. این نهاد ۹۵ تن تجهیزات پیشگیری جهت پخش میان سازمان‌های مردم نهادی که در زمینه اچ.آی.وی فعالیت می‌کنند به وزارت بهداشت، درمان، و آموزش پزشکی و سازمان بهزیستی کشور اهدا کرد. یک میلیون و ۸۰۰ هزار ماسک، ۶۰ هزار ضدعفونی‌کننده دست و۴۰ هزار جعبه دستکش لاتکس بخشی از این لوازم اهدایی بودند.
توزیع چندماهه داروها برای اطمینان از دریافت خدمات درمانی مناسب و جلوگیری از مراجعه مکرر افراد تحت درمان به مراکز بهداشتی صورت گرفت. این اقدام یکی از ارکان اصلی پاسخ به اچ.آی.وی در زمان بحران‌های بشردوستانه است که در رأس اقدامات این نهاد در زمان همه‌گیری کووید-۱۹ در ایران است.
برنامه مشترک سازمان ملل متحد در زمینه ایدز برای اطمینان از دسترسی افراد تحت درمان اچ.آی.وی به داروهای حیاتی خود، بیش از ۶۵۰ هزار دوز وناویر (Vonavir) تهیه کرد و در اختیار بیش از ۷۰۰۰ فرد تحت درمان برای حدود سه ماه قرارداد. علاوه برآن ۵۲۰ هزار دوز ترووادا (Truvada) تهیه و بین نزدیک به ۳۰۰۰ فرد تحت درمان برای ۶ ماه توزیع شد. در مجموع بیش از۱۰ هزار فرد تحت درمان داروهای موردنیاز خود را توسط مراکز درمانی سراسر کشور دریافت کردند.
۱۰ سازمان مردم نهادی که در زمینه اچ.آی.وی فعالیت می‌کنند ۲۶ کمک‌هزینه جزئی دریافت کردند تا به رشد تعامل اجتماعی کسانی که با اچ.آی.وی زندگی می‌کنند و سازگاری آنها با زندگی در دوران همه‌گیری کمک کنند. بیش از۱۴ هزار نفر از این کمک‌ها استفاده کردند. طرح‌های درآمدزایی، خدمات مراقبت در منزل، خریدوفروش آنلاین، حمایت از سلامت روان، توسعه آموزش مجازی، توزیع بسته‌های بهداشتی، غذا، و دارو، و برگزاری رویداد‌ها و نشست‌های مجازی برای افزایش آگاهی و کاهش استرس از جمله فعالیت‌هایی هستند که از طریق این کمک‌هزینه‌ها اجرا شدند.
برنامه مشترک سازمان ملل متحد در زمینه ایدز همچنین به تولید محتوای مفید اطلاعاتی، آموزشی، و ارتباطاتی جهت ارتقا دانش و آگاهی‌بخشی درباره همه‌گیری کووید-۱۹ کمک کرد. این نهاد در همکاری با برنامه کشوری ایدز از تهیه و انتشار انیمیشن‌هایی از طریق سازمان مردم‌نهاد محلی حمایت کرد. این مجموعه انیمیشن ۱۶ دقیقه‌ای به سه قسمت تقسیم شده است و موضوعاتی همچون اصول اولیه پیشگیری از کووید-۱۹ مرتبط با اچ.آی.وی ، پیشگیری از اچ.آی.وی ، اهمیت ادامه درمان اچ.آی.وی ، و چگونگی برخورد با انگ و تبعیض را پوشش می‌دهد. این ویدئوها در کانال‌ها و پلتفرم‌های آنلاین پخش شدند و تا به امروز بیش از ۱۵ هزار بازدید داشته‌اند.
این نهاد همچنین چارچوبی برای پایش و ارزیابی جامعه‌محور تهیه و به‌صورت آزمایشی اجرا کرده است. این چهارچوب در نتیجه پایش های میدانی با شرکای دولتی و سازمان‌های مردم‌نهاد به‌دست‌آمده است.
جلسات آموزشی آنلاین برای بیش از ۲۰۰ نفر از کسانی که با اچ.آی.وی زندگی می‌کنند و خدمت‌رسانان ارائه دهندگان خدمت برگزار شد. این جلسات به پوشش مبانی پایش و ارزشیابی برنامه‌های پیشگیری از کووید-۱۹ مرتبط با اچ.آی.وی در سازمان‌های مردم‌نهاد پرداخت. هدف از این جلسات، بهبود کارایی اقدامات ارزشیابی و پایشی اچ.آی.وی در چهارچوب برنامه کشوری راهبردی برای ارتقا کیفیت برنامه‌های مرتبط با اچ.آی.وی در کشور بود
دکتر درودی در ادامه تأکید کرد: "در زمانه‌‌ای که به‌سرعت در حال تغییر است، تکیه بر همکاری‌های مشترک بسیار کلیدی است." وی افزود: "با حمایت خیرین و همکاری مؤثر با همتایان کشوری و سایر نهادهای سازمان ملل متحد موفق شدیم از حامیان کسانی که با اچ.آی.وی زندگی می‌کنند باشیم، کسانی که مجبور به مقابله با چالش‌های اقتصادی کرونا بودند."
پروژه‌یکووید-۱۹ برنامه مشترک سازمان ملل متحد در زمینه ایدز در ایران، ازطریق بودجه بشردوستانه اتحادیه اروپا تأمین مالی و به کمک یونیسف تسهیل شد. وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی جمهوری اسلامی ایران و سازمان بهزیستی کشور شرکای اصلی چنین طیف وسیعی از فعالیت‌ها تحت این پروژه بودند.
نهادهای ملل متحد درگیر در این ابتکار
آرمان‌های توسعه پایداری که با انجام این طرح به دنبال دست‌یابی به آنها هستیم
