پیام آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، خطاب به رویداد ردهبالای اقدام جهانی برای اقلیم
تلاش برای اقدامات اقلیمی نیازمند اتحاد جمعی است.
همکاران و دوستان،
این رویداد، که احتمالاً شبیه هیچیک از رویدادهای بیستوششمین کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد (کاپ ۲۶) نیست، بر حقیقتی بنیادین تأکید میورزد:
تلاش برای اقدامات اقلیمی نیازمند اتحاد جمعی است.
این امر، مسئولیتی همگانی است.
و شما نقشه راه را ترسیم میکنید.
بسیج جامعه مدنی، ندای اخلاقی جوانان که ما را بازخواست میکنند و به وظایفمان متعهد نگه میدارند، پویایی و سرمشقهای جوامع بومی، تلاشهای خستگیناپذیر گروههای زنان، اقدامات شمار روزافزونی از شهرهای جهان، و آگاهیای که همزمان با اقدامات بخش خصوصی در راستای همردیف کردن ترازنامهها و تصمیمات سرمایهگذاری حول محور صفر خالص در حال گسترش است، همگی الهامبخش من بودهاند.
از قهرمانان ردهبالای اقدامات اقلیمی نظیر گونزالو مونوز، نایجل تاپینگ و بسیاری از افراد دیگر برای تلاشهایشان تشکر میکنم.
شما به راستی برای رسیدن به دنیایی بهتر «رقابت» میکنید.
دولتها باید به سرعت خود بیفزایند و تلاش لازم برای تعدیل، سازگاری و سرمایهگذاری به شیوهای متعادل را به نمایش بگذارند.
ما نمیتوانیم به کمترین مخرج مشترک راضی شویم.
ما میدانیم چه کاری باید انجام شود.
دستیابی به هدف یک و نیم درجهٔ سلسیوس به معنی کاهش ۴۵ درصدی انتشار گازهای گلخانهای تا ۲۰۳۰ است.
اما مجموعهٔ کنونی برنامه مشارکتهای ملی معین همچنان باعث افزایش گازهای گلخانهای تا ۲۰۳۰ خواهد شد، حتی اگر کامل اجرا شود.
براساس نتایج آخرین بررسی برنامههای مشارکتهای ملی معین که برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد (UNEP) و کنوانسیون چارچوب ملل متحد در مورد تغییرات اقلیمی (UNFCCC) به صورت مشترک انجام دادند، ما همچنان در مسیر افزایش فاجعهبار دو درجهٔ سلسیوسی قرار داریم.
بنابراین، در این دهه، تعهدات صفر خالص، کاهش سریع و پایدار انتشار گازهای گلخانهای را میطلبند.
من از به رسمیت شناخته شدن این واقعیت در توافقنامهٔ همکاریِ دیروز میان ایالات متحده و چین استقبال میکنم و آن را گامی مهم در مسیر درست میدانم.
اما مادامی که این وضعیت پابرجاست، وعدهها طبل توخالی خواهند بود: محاسبات صندوق بینالمللی پول حاکی از آن است که صنایع سوختهای فسیلی همچنان تریلیونها دلار یارانه دریافت میکنند؛ کشورها هنوز مشغول ساخت نیروگاههای زغالسنگسوز هستند؛ و کربن هنوز قیمتگذاری نشده است که این منجر به اختلال بازار و تصمیمات سرمایهگذاران میشود.
همهٔ کشورها، شهرها، شرکتها و مؤسسات مالی، هماکنون باید به طور اساسی، معتبر و راستیآزمایانهای انتشار گازهای گلخانهای خود را کاسته و سبدهای سهام خود را کربنزدایی کند.
دوستان گرانقدر،
با اینکه پیشرفت به قدر کفایت نیست؛ اما میتوان آن را مورد ارزیابی قرار داد.
هفتهٔ گذشته، تعدادی از کشورها متعهد شدند که با تلاش جمعی، نابودی جنگلها و فرسایش زمین را تا ۲۰۳۰ متوقف و جبران کنند.
هماکنون در دههٔ ۲۰۲۰ نیز به اقدامات ملموس و نتایج معنادار نیازمندیم.
بیش از هزار شهر در سراسر جهان متعهد شدهاند که تا ۲۰۵۰ و حتی زودتر به صفر خالص دست یابند؛ در برخی موارد، مدت دستیابی به صفر خالص بسیار زودتر معین شده است. شهر میزبانمان، گلاسگو، مهلت خود را ۲۰۳۰ تعیین کرده است.
«اتحاد مالکان داراییهای صفر خالص» که معیاری در زمینه تعهدات معتبر و اهداف شفاف است، در حال مدیریت ۱۰ تریلیون دلار به صورت دارایی است و تسریع تغییرات در صنایع را نیز بر عهده دارد.
«اتحاد مالی گلاسگو برای صفر خالص» که به مراتب بزرگتر است را نیز به پیروی از همین رویکرد ترغیب مینمایم.
خط لولهی جهانی زغالسنگ از ۲۰۱۵ تاکنون شاهد کاهشی ۷۶ درصدی بوده است.
گروه ۲۰، از جمله سه تأمینکنندهٔ مالی عمومی که بیشترین سرمایهگذاری را در زغالسنگ داشتهاند، متعهد به پایان تأمین مالی زغالسنگ در خارج از مرزهایشان شدند.
۲۸ عضو جدید به «اتحاد گذار از زغالسنگ» پیوستند و مجموع اعضای آن به ۱۶۵ کشور، شهر، منطقه و کسبوکار افزایش یافت.
و ۴۴ کشور و ۳۲ شرکت و منطقه در کاپ ۲۶ متعهد به گذار از زغالسنگ به انرژی پاک شدند.
این مسئولیتی بسیار بزرگ خواهد بود.
به همین خاطر من خواستار شکلگیری ائتلافهایی از کشورها، نهادهای مالی بینالمللی و خصوصی، همچنین شرکتهای انرژی تجدیدپذیر هستم تا از این گذار مهم پشتیبانی کنند و در حمایت از کشورهایی که باید گذار انرژیشان را سرعت بخشند، ائتلافهای مشخصی را سازماندهی کنند.
حدود ۳۰ کشور عضو و بانک توسعه منطقهای، در مورد حمایت فوری از گذار به انرژی پاک در کشورها وعده دادهاند.
از موسسات مالی و سرمایهگذاران بیشتری میخواهم تا چنین کنند.
از مشارکتی که به آفریقای جنوبی این اجازه را میدهد که به سرعت نیروگاههای زغالسنگی خود را از رده خارج کند و همزمان اطمینان حاصل میکند که کارگران و جوامع نادیده انگاشته نمیشوند، استقبال میکنم.
اندونزی و ویتنام وعده دادهاند تا سال ۲۰۴۰ زغالسنگ را از دور خارج کنند. آنها نیازمند حمایتاند.
ما نیازمند ائتلافهایی مشابه برای ارائه زیرساختهای تابآور و سازگاری در کشورهایی هستیم که در خط مقدم بحران اقلیمی قراردارند؛ از کشورهای جزیرهای کوچک در حال توسعه گرفته تا کشورهایی که کمترین میزان توسعه را دارند.
دوستان و همکاران،
این اعلامها در گلاسگو دلگرم کننده هستند، اما به هیچ عنوان کافی نیستند.
شکاف انتشار گازهای گلخانهای همچنان یک تهدید ویرانگر به حساب میآید.
شکافهای سرمایهگذاری و سازگاری، نماینگر بیعدالتی زنندهای برای کشورهای در حال توسعه است.
نیازمند بلندپروازی بیشتر در برنامههای مشارکتهای ملی معین اصلاحشدهٔ در آینده هستیم.
نیازمند عملی شدن وعدهها هستیم.
نیازمند ملموس شدن تعهدات هستیم.
نیازمند راستیآزمایی اقدامات هستیم.
نیازمند برطرف کردن شکاف حقیقی و عمیق میان حرف و عمل هستیم.
به عنوان یک مهندس، میدانم که سازههای بادوام نیازمند بنیادهای مستحکم هستند.
باید قادر به اندازهگیری پیشرفت و تنظیم آن هنگام دور شدن از اهداف باشیم.
انبوهی از تعهدات جهانی برای رسیدن به صفر خالص، هم از سوی دولتها همچنین از سوی کنشگران غیردولتی داریم.
اکنون باید بر روی کیفیت و اجرای طرحها، نحوه محاسبه و بررسی، گزارشدهی، شفافیت و پاسخگویی دقیق شویم.
برای همین، فراتر از سازوکارهایی که پیشتر در توافقنامه پاریس تعیین شده است، تصمیم به برقراری یک گروه کارشناسی رده بالا، برای پیشنهاد معیارهایی واضح در رابطه با محاسبه و بررسی تعهدات صفر خالص کنشگران غیردولتی، گرفتهام.
این گروه کارشناسی رده بالا بر اساس کارهای موجود فعالیت خواهد نمود و به آن خواهد افزود، و در طول سال آینده، مجموعهای از توصیهها را به من ارائه خواهد داد.
آنان به نحو شفاف و فراگیری کار خواهند کرد و من از همه شما دعوت میکنم تا همکاری کامل را در بنیانگذاری، و سپس در همراهی با آنان داشته باشید.
اگر قرار است تعهدات از آزمون اعتبار موفق بیرون بیایند، به اقدام نیازمنیدم.
دولت ها، کنشگران غیردولتی و جامعه مدنی: ما باید یکدیگر را پاسخگو بدانیم.
چرا که تنها با یکدیگر میتوانیم هدف ۵/۱ درجه سلسیوس و جهان منصفانه و تابآوری را که به آن نیازمندیم در دسترس نگهداریم.
از تعهد شما به این مسئله، که مهمترین مبارزه در طول زندگیماست، متشکرم.