زنان در سراسر جهان در خاتمه دادن به خشونت های مسلحانه سهمی عظیم دارند، تلاش های ما برای صلح باید این واقعیت را منعکس کند

همه گیری کوید-۱۹ درجاتی از تجربه های سخت و نا مطمئن را به همه ما تحمیل کرده است. برای کسانی که درگیر خشونت هستند - گاهی به دلیل مخاصمات مسلحانه خارج از خانه و گاهی به علت خشونت درون خانه - ناامنی و رنج می تواند در هر ساعتی از شبانه روز رخ دهد.

همزمان با اجرای دستورات خانه نشینی در ابتدای سال جاری، بسیاری از زنان و دختران در سراسر جهان دور از انظار دیگران در معرض تهدید آزارگران خود قرار گرفتند، حتی به زور اسلحه. پس از آن، دبیر کل سازمان ملل متحد گزارش هایی مبنی بر ”جهش جهانی نگران کننده خشونت های خانگی“ ارائه داد.

پایان دادن به همه گیری برای این زنان، به ویژه در جوامع ویران شده به وسیله مخاصمات مسلحانه و خشونت، ممکن است آرامش اندکی ایجاد کند. در صورت عدم رسیدگی، موج های خشونت به طور پیوسته علیه این زنان شکل خواهد گرفت.

زنان در همه جا در خاتمه دادن به خشونت های مسلحانه سهمی عظیم دارند، و جهان باید همه ابزارهای ضروری برای مقابله با خشونت در خانه، جوامع و جهان را در اختیار آنان قرار دهد. ویروس وحشتناکی که بر زندگی ما حکمرانی می کند، انجام این وظیفه را فوری تر می کند.

بیست سال پیش شورای امنیت سازمان ملل متحد قطعنامه ۱۳۲۵ را به تصویب رساند، که نخستین قطعنامه از مجموعه قطعنامه هایی است که نقش جدی زنان را در ارتقای صلح و امنیت تایید  می کند. امروز، بهتر از هر زمان دیگری درک می کنیم که جنسیت چگونه تجارب فردی اشخاص را در مخاصمات و خشونت ها شکل می دهد، به خصوص در مواقع خشونت های مسلحانه. همچنین، اکنون نیرو های نا محسوس را بهتر می شناسیم که به دنبال خاموشی و محروم کردن صدای زنان از مشارکت در برقراری صلح، حفظ صلح و تلاش های مربوط به پیشگیری از بروز مخاصمات هستند.

با این حال حتی ۲۰ سال پس از آنکه شورای امنیت اولین قطعنامه خود را در این مورد تصویب کرد، نابرابری های بنیادین جنسیتی در تمام زندگی ما یک واقعیت باقی مانده است.

عدم کنترل و خلع سلاح موثر تسلیحاتی یکی از موانع دستیابی به صلح و عدالت جنسیتی است. گسترش سلاح های سبک، خشونت جنسی و جنسیتی را در داخل و خارج از مخاصمات امکان پذیر می کند. مسابقه های تسلیحاتی میان کشور ها و رشد هزینه نظامی آن ها به معنی افزایش بخشی از بودجه عمومی است که می توانست در جهت ارتقای فرصت های اجتماعی و اقتصادی برای زنان و مردان به کار گرفته شود. سلاح ها - از اسلحه دستی گرفته تا بمب های هسته ای – وقتی با هنجارها، علت های ریشه ای و روابط قدرتی ادغام گردند باعث پرورش نابرابری جنستی می شوند.

پرداختن به این موضوعات برای دبیر کل سازمان ملل متحد  در اولویت اصلی است که گفته " خلع سلاح، از خشونت جلوگیری کرده و به آن پایان می دهد". خلع سلاح در مورد ارزش ها و اصول مان  صادق است.

براین باوریم که دولت ها و سازمان ها می توانند تلاش های خود را برای رفع معضل خشونت مبتنی بر جنسیت متمرکز کنند و نابرابری های جنسیتی ریشه دار در ابزارهای خشونت را اصلاح کنند. در این قسمت می پردازیم به چهار راهکاری که می تواند به زنان و مردان کمک کند تا به صورت برابر در پیش گیری و حل مخاصمه، همچنین ایجاد صلح و امنیت سهیم باشند.

نخست، تمام کشورها باید سیاست های کنترل تسلیحاتی و خلع سلاح را اتخاذ کنند که به چگونگی تأثیر متفاوت سلاح بر زنان و مردان می پردازد. به عنوان مثال، مردان غیرنظامی تقریبا بیشتریک میلیارد اسلحه گرم موجود در گردش جهانی را در اختیار دارند و سلاح در محیط خانه موجب می شود خشونت از نوع نزدیک بین شریک زندگی  و علیه زن تا پنج برابر بیشتر به مرگ خاتمه یابد.

دوم، زنان باید به طور کامل در زمینه های حرفه ای پیشگیری از درگیری، مذاکرات صلح و برقراری آن، کنترل تسلیحات و خلع سلاح مشارکت کنند. به عنوان زنانی که زندگی حرفه ای خود را وقف این زمینه ها کرده اند، به خوبی درک می کنیم که تنها زن حاضر در یک اتاق مملو از سیاست گذاران بودن، چگونه است. متأسفانه ، این تصویر به ویژه در سازمان ملل متحد، دلگرم کننده نیست. هنگامی که دیپلمات ها در مورد خلع سلاح و امنیت بین المللی برای جلسه کمیته مجمع عمومی سال گذشته دیدار کردند، از هر چهار بیانیه، سه مورد متعلق به مردان بود.

در سازمان ملل متحد و فراتر از آن، کشورها باید تمام تلاش خود را بکار گیرند تا تضمین کنند ندای زنان، جوانان و سایر گروه های با نمایندگی کمتر، همگی یک صدای متحد دارند.

سوم، دولت ها و کارگزاری های بین المللی باید اتحادیه های متنوع با سازمان های جامعه مدنی زنان و سایر گروه های غیر دولتی ایجاد کنند. زنان مدافع و سازنده صلح در حالی که با تکثیر سلاح ها مبارزه می نمایند، جوامع در سراسر جهان را متحول می کنند. در سطح جهانی، جنبش های زنان در ممنوعیت آزمایش های هسته ای در جو زمین در طول جنگ سرد و حمایت از پیمان منع سلاح های هسته ای 2017 بسیار مهم تلقی شد تا جایی که برای آن، پویش بین المللی جهت از بین بردن سلاح های هسته ای به رهبری زنان در آن سال جایزه صلح نوبل را دریافت کرد.

چهارم، به شواهد محکم تری در قالب داده های تفکیک شده نیازمندیم تا تجارب متفاوت زنان، مردان، دختران و پسران را در رابطه با سلاح و خشونت، روشن سازد. با جمع آوری این نوع اطلاعات و به اشتراک گذاری شیوه های کار با یکدیگر، دولت ها و سازمان ها قادر خواهند بود تا پاسخ های آگاهانه تری نسبت به چالش های صلح و امنیت ایجاد کنند.

در میان این هرج و مرج، این لحظه فرصتی را فراهم می کند تا برابری جنسیتی را در هسته اصلی فعالیت صلح آمیز قرار داده و به سمت آینده ای سوق دهیم که به نفع همه ما باشد.  بیایید این وقت را غنیمت شماریم تا سبب تغییری واقعی باشیم.

***