بیانات غیررسمی آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل متحد خطاب به دولت‌های عضو سازمان ملل متحد درباره اولویت‌های ۲۰۲۱
می‌توانیم از سال نحس به «سال امکانات» حرکت کنیم— سالی پر از امکان و امید.
بیانات غیر رسمی‌آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل متحد
خطاب به دولت‌های عضو سازمان ملل متحد درباره اولویت‌های ۲۰۲۱
۲۸ ژانویه ۲۰۲۱ برابر با ۹ بهمن ۱۳۹۹
رئیس مجمع عمومی
عالیجنابان
خانم‌ها و آقایان
۲۰۲۰ در سراسر جهان سالی نحس بود- سال مرگ، فاجعه و نا امیدی.
بیماری کوید-۱۹ در همه کشورها و در همه اقتصادها ویرانی ایجاد کرد.
دو میلیون زندگی، از جمله ازاعضای عزیز خانواده سازمان ملل متحد خودمان را از دست دادیم.
تلفات انسانی همچنان چند برابر می‌شود.
هزینه‌های اقتصادی همچنان در حال افزایش است
۵۰۰ میلیون شغل از دست رفته‌است.
فقر شدید به سطوح نسل پیشین بازگشت.
نابرابری‌ها گسترش می‌یابند.
گرسنگی دوباره افزایش می‌یابد
و شکنندگی‌های جهانی همچنان آشکار می‌شوند.
به طبیعت اعلان جنگ داده‌ایم و طبیعت در حال ضربه زدن است.
بحران اقلیمی‌بیداد می‌کند.
سال گذشته بلایای طبیعی ۲۱۰ میلیارد دلار خسارت و هزینه‌های غیر قابل محاسبه انسانی به بار آورد.
تنوع زیستی در حال نابودی است.
در همین حال ، تنش‌های سیاست جغرافیایی (ژئوپلیتیکی) تلاش‌های جمعی مان برای صلح را تضعیف می‌کند.
نیازهای بشردوستانه در حال افزایش است.
آوارگی اجباری در سال گذشته به سطوح بی‌سابقه‌ای رسیده‌است.
خطر گسترش تسلیحات هسته‌ای و شیمیایی افزایش یافته‌است.
حقوق بشر با واکنشی منفی روبروست.
نفرت پراکنی در حال رونق است.
رفتارهای غیرقانونی در فضای مجازی حوزه جدیدی را برای تبلیغ جرم، خشونت ، اطلاعات غلط و اخلال ایجاد کرده‌است.
و کووید-۱۹ به ویژه بر زنان و دختران جهان تأثیر مخربی داشته‌است.
عالیجنابان ،
۲۰۲۰ فاجعه و خطر را برای ما به همراه داشت.
۲۰۲۱ باید سال تغییر و قرار دادن جهان در مسیر درست باشد.
باید از مرگ به سمت سلامتی، از فاجعه به بازسازی، از ناامیدی به امید، از وضعیت معمول به سمت تحول حرکت کنیم.
آرمان‌های توسعه پایدار بیش از هر زمان دیگری مهم هستند.
اکنون زمان تأمین رفاه مردم، اقتصاد، جوامع و سیاره مان است.
این امرممکن است. بنابراین باید آن را بایکدیگر محقق کنیم.
عالیجنابان،
نخستین اولویت مان برای ۲۰۲۱ پاسخگویی به کوید-۱۹ است.
واکسن‌ها نخستین آزمایش بزرگ اخلاقی پیش روی ما هستند.
واکسن‌ها باید به عنوان کالاهای عمومی‌جهانی - واکسن‌های مردمی– برای همه در دسترس و مقرون به صرفه باشند.
مرکز کواکس برای تهیه و تحویل دوزهای واکسن برای کشورهای با درآمد کم و متوسط و ادامه تحقیقات و توسعه حیاتی، فورا به منابع نیاز دارد.
اینجانب از کشورها و سازمان‌هایی که از کواکس حمایت می‌کنند و از رهبری سازمان جهانی بهداشت، تشکر می‌کنم.
اینجانب از تعامل جدید کشورهای اصلی توسعه یافته استقبال می‌کنم.
اما جهان با کمبود واکسن روبرو است.
واکسن‌ها به سرعت به تعداد انگشت شماری از کشورها می‌رسند، در حالی که فقیرترین کشورها هیچ واکسنی ندارند.
علم در حال موفقیت است، اما همبستگی در حال شکست است.
دولت‌ها وظیفه دارند از جمعیت خود محافظت کنند ، اما کوید-۱۹ را نمی‌توان دریک زمان در یک کشور مغلوب کرد.
اگر به ویروس اجازه داده شود که خود به خود در کشورهای جنوب شایع شود، به طور حتم جهش پیدا می‌کند، انتقال پذیرتر، کشنده تر و در نهایت ، در برابر واکسن‌ها مقاوم تر می‌شود و آماده بازگشت وحمله به کشورهای شمال می‌شود.
علاوه بر این، مطالعات اخیر نشان داده‌است که احتکار واکسن می‌تواند برای اقتصاد جهانی ۹ تریلیون و ۲۰۰ میلیارد دلار هزینه داشته باشد - تقریباً نیمی‌از این تأثیر در ثروتمندترین کشورها است.
این رقم بیش از ۳۴۰ برابر بیشتر از ۲۷ میلیارد دلار خلاء بودجه برای دسترسی به شتاب دهند ابزار کووید-۱۹ (ACT) است. در دنیای «واکسن دارهاً و »واکسن ندارهاً فقط یک پیروز هست: خود ویروس.
امروز اینجانب فراخوان برای شش مرحله خاص می‌دهم:
کارکنان مراقبت‌های سلامت و کسانی که بیشتر در معرض خطر هستند را در اولویت قرار دهید.
از نظام‌های سلامت در برابر فروپاشی در فقیرترین کشورها محافظت کنید.
از عرضه و توزیع عادلانه واکسن کافی، از جمله با در اولویت قرار دادن کواکس از سوی تولیدکنندگان واکسن اطمینان حاصل کنید.
دوزهای اضافی را با مرکز کواکس به اشتراک بگذارید.
مجوزها برای افزایش تولید به طور گسترده را در دسترس قرار دهید.
اعتماد به واکسن را افزایش دهید.
ابتکار «مورد تأیید» ما در حال مبارزه با همه‌گیری «اطلاعات غلط» است.
اما درهمه گیری هیچ علاجی وجود ندارد.
باید به اقدامات اثبات شده علمی‌ای ادامه دهیم که انتقال را کاهش می‌دهد.
ماسک زدن، رعایت فاصله فیزیکی، شستشوی دست‌ها.
شکست کووید-۱۹ امکان پذیر است.
باید آن را محقق کنیم. با یکدیگر.
عالیجنابان
دوم، اگر اقتصاد در حمایت از زندگی نباشد ، دنیا نمی‌تواند از ویروس بهبودی یابد. بهبودی پایدار و فراگیر باید از هم اکنون آغاز شود.
به سرمایه گذاری گسترده در نظام‌های سلامت در همه جا نیاز داریم.
پوشش همگانی سلامت.
مراقبت سلامت روان.
حمایت اجتماعی.
شغل شایسته.
و بازگشت ایمن کودکان به مدرسه.
کشورهای در حال توسعه درآمد حاصل از وجوه ارسالی ، گردشگری و کالاها را از دست داده‌اند.
کشورهای ثروتمندتر در حال اجرای برنامه‌های بهبودی و محرک اقتصادی به ارزش میلیاردها دلار هستند.
در عین حال فقیرترین کشورها تنها توانسته‌اند در حدود دو درصد از درآمد ناخالص داخلی خود را هزینه کنند.
بهبودی باید امری فراگیر باشد.
هیچ کشوری نباید مجبور شود بین ارائه خدمات اولیه و پرداخت سود و اصل بدهی خود یکی را انتخاب کند.
در رویدادهای سطح بالایی که سال گذشته با حضور نخست وزیران کانادا و جامائیکا برگزار کردم، بر جهش فوری برای حمایت مالی تاکید شد.
این شامل :
گسترش طرح تعلیق پرداخت بدهی گروه بیست.
تخفیف بدهی برای همه کشورهای در حال توسعه و با درآمد متوسطی که به آن نیاز دارند.
افزایش منابع برای نهادهای مالی چند جانبه و تخصیص دوباره حق برداشت ویژه به نفع کشورهای در حال توسعه.
بازتخصیص داوطلبانه حق برداشت ویژه بلااستفاده.
نقدینگی برای پیشگیری از قصور در پرداخت بدهی بسیار اهمیت دارد.
بهبودی باید پایدار نیز باشد - شامل انرژی‌های تجدید پذیر و زیرساخت‌های سبز و تاب آور.
در غیر این صورت، تا دهه‌ها بعد درگیر اقدامات آسیب رسان خواهیم بود.
دستورکار ۲۰۳۰ مسیر را نشان می‌دهد.
دستیابی به بهبودی پایدار و فراگیر ممکن است.
باید آن را محقق کنیم. با یکدیگر.
عالیجنابان،
با عنایت به موارد فوق، سومین اولویت ما باید صلح با طبیعت باشد.
۲۰۲۱ سال مهمی‌برای اقلیم و تنوع زیستی است.
ماه گذشته، اینجانب از تمام کشورهای عضو درخواست کردم که در کشورهای خود وضعیت اضطراری اعلام کنند.
اینجانب امروز از جامعه بین المللی (COP۲۶)می‌خواهم تا برگزاری کنفرانس تغییرات اقلیمی‌سازمان ملل متحد در ماه نوامبر به پنج نقطه عطف برسند.
نخست، بیایید به تشکیل ائتلاف جهانی دستیابی به خنثی سازی کربن تا ۲۰۵۰ ادامه دهیم.
این ائتلاف در حال حاضر نماینده ۷۰ درصد اقتصاد جهانی و ۶۵ درصد انتشار دی اکسید کربن جهانی است.
در سال آینده اطمینان حاصل کنیم که حداقل ۹۰ درصد انتشار گازهای گلخانه‌ای را پوشش بدهد.
کشورهای گروه بیست و آلایندگان اصلی باید پیشقدم باشند.
اینجانب ازهر شهر، شرکت و موسسه مالی می‌خواهم تا راهبردهای عینی با نقاط عطف مشخص میانجی برای تحقق خنثی سازی کربن اتخاذ کنند.
بخش‌های کلیدی مانند حمل و نقل هوایی، صنعت و کشاورزی نیز باید همین کار را انجام دهند.
دوم، دولت‌ها باید برنامه مشارکت ملی ارائه دهند تا میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای جهان تا ۲۰۳۰ در مقایسه با سطح ۲۰۱۰ تا ۴۵ درصد کاهش یابد.
سوم، پیشرفت غیرمنتظره در زمینه سازگاری با محیط.
سازگاری با محیط نمی‌تواند در اقدام اقلیمی‌یک مولفه فراموش شده تلقی شود.
کشورهای اهداکننده و بانک‌های توسعه چندجانبه باید سهم مالی انطباق را از ۲۰ به حداقل ۵۰ درصد تا ۲۰۲۴ افزایش دهند.
چهارم، کلیه تعهدات مالی برآورده شود.
کشورهای پیشرفته باید به تعهد خود مبنی بر بسیج سالانه ۱۰۰ میلیارد دلار برای اقدام اقلیمی‌در کشورهای در حال توسعه پایبند باشند.
این باید شامل ارائه سرمایه کامل برای صندوق اقلیمی‌سبز باشد.
تمام بانک‌های توسعه باید موجودی اوراق بهادار خود را با توافقنامه پاریس و آرمان‌های توسعه پایدار تا ۲۰۲۴ همسو کنند و از طریق ضمانت و مشارکت به بسیج مالی و سرمایه گذاری خصوصی کمک کنند.
این باعث انتقال میلیاردها دلار در جریان‌های مالی می‌شود.
اتحاد مالکان دارایی برای به صفر رساندن کربن و سرمایه گذاران جهانی برای توسعه پایدار که توسط سازمان ملل متحد تشکیل شده‌است در راستای این تلاش حیاتی است.
پنجم، سیاست‌های تحول آفرین اتخاذ شود.
اکنون فرصت آن است تا:
کربن قیمت گذاری شود.
ساخت نیروگاه‌های جدید زغال سنگ متوقف شود.
زغال سنگ در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) تا ۲۰۳۰ و در سایر مناطق تا ۲۰۴۰ حذف شود.
حذف تدریجی تأمین مالی سوخت‌های فسیلی، با شروع حذف تأمین مالی زغال سنگ در خارج.
پایان پرداخت یارانه به سوخت‌های فسیلی.
تغییر مالیات از درآمد به مالیات از کربن و برداشتن وزن آن از دوش مالیات دهندگان و انتقال آن به آلاینده کنندگان.
اجباری کردن افشای خطر مالی مربوط به اقلیم.
ادغام خنثی سازی کربن در تمام سیاست‌ها و تصمیمات اقتصادی و مالی .
و ترویج، تامین مالی و اجرای برنامه‌های انتقال عادلانه .
عالیجنابان،
به کشورهای کوچک جزیره ایی در حال توسعه جهان همبستگی ویژه ایی مدیون هستیم .
برخی از آن‌ها با تهدید وجودی روبرو هستند یعنی سرزمین‌های آن‌ها ممکن است در طول زندگی ما ناپدید شوند.
هرگز نباید اجازه دهیم که هیچ دولت عضوی، وادار شود پرچم خود را به دلیل مشکلی پایین بیاورد که رفع آن در اختیار ماست.
کنفرانس تغییرات اقلیمی (COP۲۶) در ماه نوامبر لحظه حقیقت برای اقدامات اقلیمی‌خواهد بود.
کنفرانس COP۱۵ در مورد تنوع زیستی فرصتی برای متوقف کردن بحران انقراض از راه چارچوب تازه تنوع زیستی پس از ۲۰۲۰ است.
فراموش نکنیم که ۷۵ درصد بیماری‌های عفونی جدید و نوظهورانسان بین انسان و دام مشترک هستند.
گفتگوی عالیرتبه امسال در باره انرژی، چاره‌هایی برای انتقال به منابع تجدید پذیر و افزایش دسترسی به انرژی پیشنهاد می‌کند.
همزمان که برای «کنفرانس اقیانوس» در پرتغال آماده می‌شویم، جهان باید به اقدامات لازم برای جلوگیری از صید بی رویه، کاهش شدید آلودگی - از جمله پلاستیک - و ترویج «اقتصاد آبی» سرعت بخشد.
«اجلاس سران نظام‌های غذایی» و «کنفرانس جهانی حمل و نقل پایدار» می‌توانند باعث تحول در این بخش‌های حیاتی شوند.
۲۰۲۱همچنین در پیشبرد دستورکار جدید شهری بسیار مهم خواهد بود.
آشتی با طبیعت امکان پذیر است.
باید آن را محقق کنیم. با یکدیگر.
عالیجنابان،
اولویت چهارم ما مقابله با همه گیری فقر و نابرابری است.
بیش از ۷۰ درصد مردم جهان با افزایش نابرابری در ثروت زندگی می‌کنند.
اما ثروت تنها معیار نیست.
بخت افراد در زندگی به جنسیت، نژاد، خانواده و پیشینه قومی‌آنان، معلولیت و یا شاخص و معیارهای دیگر بستگی دارد.
این بی عدالتی‌ها از یکدیگر سرچشمه می‌گیرند، باعث از بین رفتن اعتماد مردم به دولت‌ها و نهادها می‌شوند و تا نسل‌ها بعد از خود پژواک می‌یابند.
همه گیری مشکلات را بدتر کرده‌است.
این را از طریقی می‌بینیم که کووید ۱۹ افراد در معرض آسیب و به حاشیه رانده شده را مورد هدف قرار داده‌است.
گزارش این هفته صندوق آکسفام نشان داد که افزایش ثروت ده مرد ثروت‌مند دنیا در مدت بحران، به تنهایی برای جلوگیری ازفقر هر فرد به دلیل ویروس و پرداخت هزینه واکسیناسیون کووید ۱۹ برای همگان، کافی است.
اینجانب همچنان خواستار قرارداد اجتماعی جدیدی درون کشورها هستم تا از برخورداری تمام مردم از داشتن چشم انداز و حمایت تضمین شود.
آموزش و فن آوری دیجیتال باید دو عامل توانمند ساز و برابری‌ساز عالی باشند.
انجام اصلاحات در بازار کار و تلاش‌های موکد علیه فساد، بهشت‌های مالیاتی، پولشویی و جریان‌های مالی غیرقانونی بسیار مهم خواهد بود.
جوامع باید دنیای مراقبت را دگرگون کنند.
کمک رسمی‌برای توسعه همچنان نجات بخش است.
زمان آن است اشتباهات گذشته را جبران و مشکل بی عدالتی‌های نظام مند زمان خود را حل کنیم.
وفای به عهد خود برای اینکه کسی نادیده انگاشته نشود، امکان پذیر است.
باید آن را محقق کنیم. با یکدیگر.
عالیجنبان
اولویت پنجم ما باید معکوس کردن هجوم علیه حقوق بشر باشد.
حتی قبل از همه گیری، حقوق بشر با فشار فزاینده روبرو بود.
حکمرانی قانون به وسیله نظام‌های قضایی ضعیف به چالش کشیده می‌شد.
نظام‌های سیاسی سرکوبگر آزادی‌های اساسی را نقض می‌کردند.
پاسخگویی اندکی برای جنایات وحشیانه وجود داشت.
زنان، دختران، اقلیت‌ها وتراجنسیتی‌ها با تبعیض مزمن وخشونت رو برو می‌شدند.
در واقع فراخوان‌های اینجانب برای «اقدام برای حقوق بشر»، «برنامه اقدام در باره نفرت پراکنی» و «ابتکار محافظت ازمکان‌های مذهبی» همگی قبل از کووید-۱۹ صادر شده بودند.
امروز، این همه گیری آغازگر بحران حقوق بشر خود شده‌است.
نفرت پراکنی چند برابر شده‌است.
بسیاری از کشورها از تعطیلی‌ها برای محدود کردن فضای مدنی و کار روزنامه نگاران و مدافعان حقوق بشر استفاده کرده‌اند.
این بیماری اثرات نامتناسب بر اقلیت‌ها، افراد دارای معلولیت و افراد در حاشیه داشته‌است.
اینجانب از جنبش پرشتاب کنونی در جهان برای مبارزه علیه بی عدالتی نژادی استقبال می‌کنم.
نابرابری نژادی هنوزبه نهادها، ساختارهای اجتماعی و زندگی روزمره نفوذ می‌کند.
همه ما باید در برابرموج نئونازیسم و برتری‌طلبی نژادی سفید پوستان به پا خیزیم.
سازمان ملل متحدهرگز از تعهد خود برای مبارزه علیه نژاد پرستی و تبعیض منحرف نخواهد شد.
هیچ جایگاهی برای نژادپرستی در سازمان ما نیست و به تلاش خود برای ریشه کنی آن ادامه می‌دهیم.
ترویج و حمایت از حقوق بشر به گونه‌ای کامل امکان پذیر است.
باید آن را محقق کنیم. بایکدیگر.
عالیجنابان
اولویت ششم ما شاید بزرگتری چالش حقوق بشری یعنی برابری جنسیتی است.
کووید-۱۹ هر آنچه همواره تا حدودی نامرئی بود را مشهود کرد.
زنان کارکنان اساسی هستند که مردم و جوامع را زنده نگه می‌دارند.
در عین حال زنان بیشتراز بیکاری صدمه دیده و تعداد بیشتری از آنان به ورطه فقر افتاده‌اند.
این همه‌گیری موجب ایجاد همه‌گیری موازی شده‌است، همه‌گیری خشونت مبتنی بر جنسیت، از خشونت در خانه گرفته تا افزایش کودک همسری و استثمار جنسی.
همزمان پاسخ به کووید-۱۹ توان رهبری زنان را برجسته کرده‌است.
رهبران زن میزان اشاعه بیماری را پایین و کشورها را در مسیر بهبودی نگه داشته‌اند.
درواقع، فهرستی بلندبالا و رو به رشد از اثرات دگرگون کننده مشارکت برابر زنان هست.
سرمایه گذاری بیشتر برحمایت اجتماعی.
حکمرانی شفاف تر.
فرایندهای صلح پایدارتر.
ما به رهبری و نماندگی برابر زنان برای تغییربازی نیاز داریم.
زمان آن فرارسیده تا ساختارها و مدل‌های‌های جاافتاده دگرگون شوند. اقتصاد رسمی‌تنها به خاطر کمکی که از سوی کارهای مراقبی زنان، که بابت آن درآمدی نیز دریافت نمی‌کنند، زنده‌است.
سرمایه گذاری بر اقتصاد مراقبتی می‌تواند محرکی برای رشد اقتصادی و بهبودی از همه گیری باشد.
زمان آن فرا رسیده تا اقدامات بزرگتر وهدفمند برای غلبه بر رویکردها و برخوردهایی انجام شود که زنان را از حقوق آنان محروم می‌کند.
بازی کردن با موارد پیرامونی کافی است.
برابری جنسیتی امکان پذیر است.
باید آن را محقق کنیم. با یکدیگر.
عالیجنابان،
هفتمین اولویت ما برای امسال باید بهبود شکاف‌های سیاست جغرافیائی (ژئوپلیتیک) و یافتن زمینه‌های مشترک باشد.
به منظور مقابله با تهدیدات صلح و امنیت امروز، باید پلی برای بازگشت به عقل سلیم بیابیم.
به شورای امنیتی متحد نیاز داریم.
و باید از به وجود آمدن یک «شکاف بزرگ» که جهان را به دو قسمت تقسیم می‌کند اجتناب کنیم - درعوض باید ازوجود یک اقتصاد جهانی، یک اینترنت امن و قابل دسترس، امنیت سایبری، احترام به قوانین بین المللی و قواعد مورد توافق که همه به آن پایبند هستند، اطمینان حاصل کنیم.
هرگونه اختلال در روابط بین قدرت‌های بزرگ، بستری را برای خرابکاران ایجاد می‌کند.
و خرابکاران باعث درگیری و طولانی‌تر شدن آن می‌شوند.
زمانی که بزرگترین قدرت‌های ما درگیر مشاجره باشند، قادر نخواهیم بود تا بزرگترین مشکلات خود را حل کنیم.
در هفته‌های ابتدایی همه گیری، اینجانب خواستارآتش بس جهانی به منظور تمرکز بر دشمنی شدم که تمامی‌کشورها با آن روبرو هستند.
نشانه‌های دلگرم کننده‌ای دیده‌ایم و زندگی جدیدی در روندهای متزلزل صلح دمیده‌است.
آتش بس و وقفه در درگیری‌ها در تعدادی از مناطق، از لیبی تا اوکراین، از سوریه تا سودان، ازناگورنو- قره باغ تا سودان جنوبی کم و بیش در جریان است.
اما در نقاط دیگر، جنگ ادامه دارد و درگیری‌های جدید آغاز شده‌است.
در یمن که در آستانه قحطی است، اینجانب بار دیگر بر فراخوان خود برای آتش بس سراسری، اقدامات اعتماد سازانه اقتصادی و انسانی و از سرگیری روند سیاسی فراگیر تاکید می‌نمایم.
اینجانب خشونت فزاینده گروه‌های مسلح در جمهوری آفریقای مرکزی را محکوم می‌کنم و از مقامات تازه انتخاب شده خواستارم تا به دنبال گفتگوی صلح آمیز، فراگیر و آشتی ملی باشند.
درگیرودار تلاش‌های چالش برانگیز برای احیای نظم مبتنی بر قانون‌اساسی و اجرای توافقنامه صلح در مالی، همچنان حملات گروه‌های افراطی، نقض حقوق بشر و خشونت در سراسر جامعه ادامه دارد.
در افغانستان از خشونت کاسته نشده‌است، حتی اگر مذاکرات صلح احتمال پایان ده‌ها سال مخاصمه را ممکن کرده باشد.
هیچ یک از این وضعیت‌ها راه حل نظامی‌ندارد.
اینجانب از همه دولت‌های عضو می‌خواهم تا تمام طرفین مربوطه را مجبور کنند به این جنگ‌های بی معنی پایان بدهند.
میانجی‌ها و مأموریت‌های سیاسی سازمان ملل متحد به تلاش‌ها برای یافتن فرصت ادامه می‌دهد.
۲۰۲۱ باید سالی باشد که در آن روند صلح را در خاورمیانه باز آغاز کنیم و شرایط را برای راه حل دوکشوری مهیا کنیم.
در ساحل، جمهوری دموکراتیک کنگو، دریاچه چاد و موزامبیک شاهد افزایش تروریسم در غیاب نظام امنیتی موثر و ظرفیت ناکافی برای رسیدگی به عوامل اقتصادی، اقلیمی و اجتماعی هستیم.
زمان آن فرا رسیده تا نیاز برای عملیات تقویت صلح و مبارزه با تروریسم در آفریقا را به رسمیت شناخته تا بتوان دستورشورای امنیت ذیل فصل هفت منشوروبودجه کافی و قابل پیش بینی، شامل کمک‌های مشارکتی را دریافت کرد.
عملیات حفظ صلح ما به حفاظت از غیرنظامیان در شرایط ناپایدار کاملاً متعهد است و پشتیبانی حیاتی برای فرآیند صلح است.
اما آنان بیشتر و بیشتردرمناطقی فعالیت می‌کنند که هیچ گاه صلح در آن پایدار نمی‌ماند.
در حال حاضر امسال ۹ نفر از نیروهای حافظ صلح در حوادث خصمانه کشته شده‌اند.
باید اطمینان حاصل کنیم که تمام مأموریت‌های حفظ صلح و نیروهای صلح بان از منابع کامل و تجهیزات لازم برای انجام وظایف خود برخوردار هستند.
به اجرای اصلاحات در اقدام برای حفظ صلح ادامه می‌دهیم.
نیاز به آتش بس جهانی داریم، اما در وهله نخست باید برای پیشگیری از بحران قبل از وقوع بیشتر تلاش کنیم.
وحدت و صلح ممکن است.
باید آن را محقق کنیم. با یکدیگر.
عالیجنابان،
هشتمین اولویت ما باید مهار روند از بین رفتن رژیم خلع سلاح هسته‌ای و منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای باشد.
جمعه گذشته پیمان منع سلاح‌های هسته‌ای لازم الاجرا شد.
اینجانب از تمام کشورها می‌خواهم تا از هدف این پیمان حمایت کنند.
با وجود این مرحله، همه باید نگران وخیم شدن روابط بین کشورهای دارای سلاح هسته‌ای باشیم.
اینجانب از آنان می‌خواهم که در کنفرانس بررسی پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای که امسال برگزار می‌شود نقاط مشترکی پیدا کنند.
اینجانب از تصمیم ایالات متحده آمریکا و فدراسیون روسیه برای تمدید پیمان «استارت نو» به مدت پنج سال استقبال می‌کنم – حداکثر ممکن در توافقنامه، بنابراین زمان برای مذاکره در مورد کاهش بیشتر تسلیحات وجود دارد.
جهانی عاری از سلاح‌های هسته‌ای امکان پذیر است.
باید آن را محقق کنیم. با یکدیگر.
عالیجنابان،
نهمین اولویت ما باید استفاده از فرصت‌های فن آوری‌های دیجیتال در عین محافظت در برابر خطرات روزافزون آن‌ها باشد.
در طی همه گیری، فناوری‌های دیجیتالی عملکرد جوامع و ارتباطات مردمی‌را حفظ کرده‌است.
اما همه گیری همچنین شکافی پهناور در دسترسی به این ابزارها، از جمله ناهمگونی‌های گسترده جنسیتی را برجسته کرده‌است.
از چندین دهه قبل جهان وارد عصر دیجیتال شده‌است، اما یک چالش اساسی همچنان باقی مانده‌است: شکاف دیجیتالی.
هدف ما این است که مردم تا ۲۰۳۰ به اینترنت مقرون به صرفه، مفید و ایمن دسترسی پیدا کنند و همه مدارس بصورت آنلاین خدمات ارائه دهند.
باید امنیت سایبری را تقویت کرده و رفتار مسئولانه را در این حوزه ارتقا دهیم.
به آتش بس در فضای مجازی از جمله برای پایان دادن به حملات سایبری به زیرساخت‌های حیاتی نیز نیاز داریم.
باید مشکلات گسترش نفرت پراکنی دیجیتالی، استثمار و اطلاعات غلط را حل کنیم.
و نیاز داریم تا با استفاده از داده‌های خود به توافق دو طرفه برسیم.
بیشتر اطلاعات جمع آوری شده در مورد ما برای اهداف مثبت استفاده می‌شود.
اما تقاضای فزاینده‌ای برای همه ما وجود دارد که در مورد چگونگی استفاده از داده‌ها، از جمله برای تأثیرگذاری و کنترل رفتار، اقتدار بیشتری داشته باشیم.
همچنین، هشدار فزاینده‌ای وجود دارد در مورد چگونگی سواستفاده دولت‌ها از داده‌ها برای نقض حقوق بشر افراد یا گروه‌های مورد تبعیض واقع شده.
باید همه ذینفعان را گرد هم بیاوریم تا شیوه و مدل‌های تجاری را ارزیابی و راهی پیدا کنیم که حفظ حریم شخصی و منزلت افراد را نقض نکند.
تلاش‌ها برای دستیابی به معیارهای مناسب بین المللی و ساختارهای مالیاتی باید پیشرفت کند.
اهمیت نحوه مدیریت داده‌ها،با گسترش سریع هوش مصنوعی افزایش می‌یابد.
هوش مصنوعی امکانات قدرتمندی را فراهم ساخته‌است.
اما داده‌های مغرضانه می‌توانند منجر به سوگیری‌های خطرناک در برنامه‌های کاربردی شوند.
و انسان‌ها باید تسلط خود را حفظ کنند.
اینجانب همچنین خواهان ممنوعیت سلاح‌های مرگبار خودمختار هستم.
سال گذشته من نقشه راه را برای همکاری دیجیتال راه اندازی کردم.
در سال پیش رو، اینجانب همچنان به اقدامات خود برای تحقق بخشیدن به آن، از جمله با تقویت «مجمع حاکمیت اینترنت»، ادامه خواهم داد.
اینجانب قصد رئیس مجمع عمومی‌مبنی برای برگزاری بحث در مورد همکاری دیجیتال در را ماه آوریل تحسین می‌کنم.
آینده دیجیتالی‌ای گسترده، آزاد و امن امکان پذیر است.
باید آن را محقق کنیم. با یکدیگر.
عالیجنابان،
دهمین اولویت ما باید شروع مجدد قرن ۲۱ باشد.
حکمرانی ما بر مشترکات مهم جهانی که علاوه بر سلامت عمومی‌شامل صلح و محیط زیست نیز می‌شوند، نیاز به تقویت و تفکر دوباره دارند.
مجمع عمومی‌تشخیص داده‌است که این لحظه ماهیت محوری دارد.
در بیانه شما به مناسبت هفتاد و پنجمین سالگرد سازمان ملل متحد، ازاینجانب خواستید تا برای پیشبرد دستورکار مشترکمان توصیه‌هایی ارائه دهم.
در حال حاضر به شدت مشغول فرآیند تامل عمیق مرتبط با مشاوره‌های جهانی انجام شده در سالگرد هفتاد و پنج سالگی سازمان ملل متحد هستم.
چالش‌های پیش رو به وضوح نیازمند چند جانبه گرایی فراگیرتر و شبکه بندی شده‌است.
همچنین خواستار یک «پیمان جهانی جدید» بین کشورها هستم تا اطمینان حاصل کنیم که قدرت، منافع و فرصت‌ها به طور گسترده تر و عادلانه تری تقسیم می‌شوند.
کشورهای در حال توسعه شایسته داشتن صدای بلندتری در تصمیم گیری جهانی هستند.
جوانان باید نقشی به عنوان طراحان آینده خود داشته باشند و فقط دریافت کننده تصمیمات بزرگان نباشند که اگر بخواهیم صادق باشیم، آنان را در رابطه با خیلی از مسائل مهم ناکام گذاشته‌اند.
گزارش ارائه شده اینجانب در سپتامبر باید به عنوان شروع آغاز مجدد انگاشته شود.
تقویت حکمرانی جهانی برای ارائه کالاهای عمومی‌جهانی امکان پذیر است.
باید آن را محقق کنیم. با یکدیگر.
عالیجنابان،
با حمایت شما قدم‌های مهمی‌در راستای تقویت سازمان ملل متحد برداشته‌ایم.
همه گیری نخستین امتحان بزرگ این اصلاحات بوده‌است و اینجانب از بازخورد شما متشکرم که نشان می‌دهد این تغییرات باعث بهبود کار ما شده‌است.
اینجانب کاملا متعهد به ادامه این تلاش هستم.
این فرصت با ناخوشایندترین راه‌ها به ما اعطا شده‌است.
اما بحران باعث تغییر می‌شود.
می‌توانیم از سال نحس به «سال امکانات» حرکت کنیم— سالی پر از امکان و امید.
ساخت دنیای مورد نظرمان امکان پذیر است.
باید آن را محقق کنیم. با یکدیگر. سپاسگزارم.
سخنران
آرمان‌های توسعه پایداری که با انجام این طرح به دنبال دستیابی به آن‌ها هستیم
